Optellen naar de nieuwe Transporter: T4 (1990 – 2003)
- Gepubliceerd in Volkswagen
Wereldpremière nieuwe Volkswagen Transporter op 15 april
Op 15 april onthult Volkswagen Bedrijfswagens de nieuwe Transporter, de alweer zesde generatie. De vierde generatie Transporter brak voor het eerst met het aloude Transporter-concept ‘bestuurder voorin, motor achterin, lading in het midden’: hij kreeg de motor voorin. In het geval van de zescilinder VR6-benzinemotor leverde dat een spectaculaire topsnelheid op van bijna 200 km/h.
Met de introductie van de T4 liet Volkswagen Bedrijfswagens de rijke historie van de T1, T2 en T3 – waarvan tot dan 6,5 miljoen exemplaren waren geproduceerd – achter zich en koos een compleet nieuwe richting. De stap van de T3 naar de T4 was zo groot dat regelmatig de vergelijking werd getrokken met de verandering van de Kever naar de Golf in 1974. De slogan bij de introductie luidde dan ook: ‘Volkswagen heeft de bus opnieuw uitgevonden’.
Bus met neus
Door zijn nu voorin geplaatste motor kreeg de Transporter een ‘echte’ neus. Voorwielaandrijving was eveneens een primeur voor de T-serie. Het gevolg: de bestuurder zat niet langer pal boven de vooras. De nieuwe technische constructie bezorgde de Transporter bovendien een volledig vlakke laadvloer en verveelvoudigde de gebruiks- en opbouwmogelijkheden. De verlengde uitvoering (+40 cm) bood nog meer vervoersopties.
Transporter, Multivan en Caravelle
Met de lancering van de T4 bleef de naam ‘Transporter’ voor het eerst voorbehouden aan de bedrijfswagen. De personenuitvoeringen, waarbij de stoelen ‘vooruit’ of naar elkaar toe gemonteerd werden, kregen de namen ‘Caravelle’ en ‘Multivan’. Daarnaast werd uiteraard ook weer een California voor kampeerders geproduceerd en een vierwielaangedreven Syncro.
Rode ‘i’
De T4 was er met motorvermogens van 60 tot uiteindelijk 204 pk. Daarmee was het niet alleen een efficiënte en zakelijk verantwoorde bus. De T4 ontpopte zich ook tot rappe ‘Autobahn cruiser’. De 151 pk sterke 2.5 TDI-diesel kreeg daarbij een rode ‘I’ op de achterklep om de sportieve inborst te onderstrepen. Bij de 204 pk sterke V6-motor werd met dezelfde gedachte de ‘6’ voorzien van rode lak.
Leuk om te weten over de Volkswagen T4
- Ter gelegenheid van 50 jaar Transporter luisterde Volkswagen de BedrijfsautoRAI in 2000 op met een heuse ‘Amsterdam Tram’. Deze tram was vervaardigd uit drie aan elkaar gekoppelde T4’s. Hij toerde gedurende de showperiode door de hoofdstad.
- Met het oog op veiligheid bedachten de ingenieurs van Volkswagen een slimme constructie om botsenergie te spreiden. Daarbij bewogen het motorblok en de cabine bij een botsing allebei een ander kant op. Het motorblok ‘dook’ als het ware onder de cabinevloer, terwijl de cabine tegelijkertijd over de motor schoof. Zo werd botsenergie op twee manieren opgevangen.
- Ten tijde van de T4 produceerde Volkswagen drie generaties Transporter tegelijkertijd: naast de T4 waren namelijk ook de T3 in Zuid-Afrika (tot 2003) en de T2 in Brazilië (tot en met 2013) nog in productie.
Tom Colsoul vult aan: “Volgens mij hoef ik vanavond niet meer te eten, want ik heb wel een kilo zand doorgeslikt, dan weet je zo’n voorruit ineens op waarde te schatten.”
Hans Stacey was vandaag de snelste IVECO-man, hij kwam als 5e binnen met een achterstand van 2:47 minuut. Het eerste deel wist hij snel te openen en kwam zelfs bij WP2, na een ruime 50 kilometer, 2 seconden achter de op dat moment snelste Rus Nikolaev door.
Het algemeen klassement heeft nauwelijks wijzigingen ondergaan. Nog steeds gaat Gerard de Rooij met de IVECO Powerstar aan kop. Hij heeft wel een paar minuten prijs moeten geven op Karginov die nu een achterstand heeft van 29:05 minuut. Hij wordt op zijn beurt gevolgd door zijn KAMAZ-teamgenoot Nikolaev die op een respectabele 1:07:42 uur van de leider staat. Hans Stacey is na vandaag weer een plaats gestegen en staat met zijn IVECO Trakker op de 4e plaats, 1:19:44 uur achter de kopman van het Iveco-team.
Tijdens de rustdag zou teamcaptain Jan de Rooij de koploper van het Iveco-team aanwijzen, waarmee het Iveco-team zou gaan voor de eindoverwinning. Dat kan dan niemand anders worden dan Gerard de Rooij, terwijl zijn teamgenoten dan in zijn dienst zullen rijden om de koppositie te verdedigen.
De laatste special stage voor de rustdag leverde weinig problemen op voor het trio in hun rode rallytrucks, afgezien van drie gesneuvelde voorruiten laaghangende takken. Peter Versluis pakte na de winst in de slotetappe van 2013 vandaag zijn tweede dagzege. “Ik ben tevreden over vandaag. Het liep lekker. Ik had wel graag meer verschil willen maken met de concurrentie.” Peter Versluis staat 21e in het algemeen klassement.
Marcel van Vliet schreef zijn 3e podiumfinish van deze Dakar toe. “Afgezien van 1 of 2 momentjes was het een soepele rit. Ik ben tevreden met mijn derde plaats.” In het algemeen klassement is Marcel van Vliet terug te vinden op een 8e positie.
De etappe van overmorgen: rondje om de kerk
FERM Dakar fact: rustdag, de drukste dag
