Wisselen

Het is zondag 29 september, een zonovergoten dag en Dress Red Day. Volledig in het rood gekleed zit ik als FC Groningen supporter op de tribune van De Grolsch Veste in Enschede. Het spandoek met de tekst 'proud to be red', vermeldt eigenlijk dat ik niet opval als Groninger tussen de Twente aanhangers. Over de wedstrijd zal ik het maar niet hebben, want daar was geen sprake van. Het was een blamage, een afgang eerste klas. Het was zo niet boeiend dat mijn zus en ik in eerste instantie niet eens meekregen dat er in de tweede helft met een mannetje minder werd gespeeld. Ook de wissels gingen ongemerkt aan ons voorbij. Groningen wist na de pauze de andere helft van het veld niet eens meer te bereiken. Ter plekke besloot ik, wel tijdelijk, maar van supportersgroep te wisselen. Viel er tenminste wat te klappen en te juichen.
 
Heerlijk met de snuit in de volle zon mijmerde ik, vanwege het slechte spel, geregeld even weg. In gedachten alvast de agenda voor de komende week doornemend. Een paar nieuwe schrijfklussen opstarten, de drukproef van het brandweerboek nazien, de administratie bijwerken, winkelen met mijn moeder en deze column schrijven, stonden al ingepland. Wat lag er ook al weer voor post waar ik ook nog wat mee moest? Oh ja, een aanbieding voor het tijdig wisselen van de zomerbanden. De vroege vogels wisselkorting kwam echter zo laat in de bus dat de grootste korting al niet meer haalbaar was. De termijn daarvoor was al bijna verstreken. Wat een blamage, wat een afgang.
 
De schreeuwerige kop van de folder: Rij veilig, rij winterbanden!, lijkt haast banaal als ik 's avonds after sun op mijn ietwat roodverbrande gezicht smeer. De toch wel frisse volgende ochtend doet meer vermoeden dat de winter er echt aan zit te komen. En dan weten we het hè. We moeten/mogen weer wisselen. Want om veilig het najaar en de winter door te komen is het echt beter om op winterbanden te rijden. Daar is geen twijfel over mogelijk. Dus moet er nog een wisselafspraak gepland worden en dat is best lastig tussen alle afspraken in de volle agenda. Er staat (helaas) ook nog een afspraak voor de tandarts in. Dat is gelukkig niet om te wisselen, maar voor een verzorgd en gezond gebit. Daarna kan ik dan wel, lief lachend met mooie witte tanden, proberen toch nog wat 'bandenwisselkorting' te ritselen. Ik rij namelijk graag veilig, dus laat ik wisselen.