Rubriek Auto en Recht

Het komt geregeld voor: de kilometerstand op de teller van een auto klopt niet. Volgens officiële bronnen zou één op de 18 auto’s een onjuiste tellerstand hebben. De tellerstand wijkt af doordat er in het verleden een andere teller in de auto is geplaatst of doordat de stand moedwillig is aangepast. Ook wanneer je als bedrijf geen kwaad in de zin hebt, kun je hiermee geconfronteerd worden en in vervelende situaties terechtkomen.

Wanneer een auto met een onjuiste kilometerstand door een bedrijf is verkocht, zal de koper vrijwel zeker verhaal gaan halen. Succes voor de koper is meestal gegarandeerd. Het is namelijk vaste rechtspraak dat een koper mag vertrouwen op de opgegeven kilometerstand en dat dit een dermate essentiële eigenschap van een auto is dat dit een “wanprestatie” oplevert door het enkele feit dat de tellerstand niet klopt.

In een dergelijk geval heeft de koper er recht op dat zijn nadeel wordt opgeheven. De koper kan van de koop af of schadevergoeding vorderen, bestaande uit het verschil tussen de waardes van de auto bij de uiteenlopende tellerstanden. Uit jurisprudentie kan worden afgeleid dat rechters daarbij bijvoorbeeld aansluiting zoeken bij ANWB-koerslijsten.

Het voorgaande betekent echter niet dat auto’s met een discutabele kilometerstand daardoor niet verkoopbaar zijn. Dat is wel mogelijk, maar de koper moet dan “ondubbelzinnig” op de hoogte worden gebracht over de twijfels of bekendheid omtrent de onjuistheid van de tellerstand. Een standaardvermelding in een advertentie of website volstaat echter niet. De koper moet er specifiek op gewezen worden dat er over de juistheid van de tellerstand wordt getwijfeld. Wanneer daaraan voldaan wordt, kan een koper vervolgens niet bij de verkoper aankloppen wanneer achteraf blijkt dat de twijfel wordt bevestigd en de tellerstand inderdaad niet juist blijkt te zijn.

De hiervoor geschetste situatie speelt zich af tussen de koper en de verkoper. Sinds 1 januari 2014 is het daarnaast ook mogelijk dat iemand die sjoemelt met kilometerstanden geconfronteerd wordt met strafvervolging. In de Wegenverkeerswet is sjoemelen met tellerstanden namelijk sinds 1 januari 2014 strafbaar gesteld. Artikel 70 m van de voornoemde wet luidt als volgt:

“Het is een ieder verboden om de tellerstand van bij algemene maatregel van bestuur vastgestelde categorieën motorrijtuigen die dienen te zijn ingeschreven en tenaamgesteld zodanig te wijzigen of te doen wijzigen of de werking van de kilometerteller zodanig te beïnvloeden of te doen beïnvloeden dat de op de teller aangegeven afstand niet overeenkomt met de door dat motorrijtuig werkelijk afgelegde afstand.”

Wanneer deze bepaling wordt overtreden, kan de overtreder geconfronteerd worden met strafoplegging door de strafrechter. Een koper die na het ontdekken van een onjuiste tellerstand niet op een juiste manier wordt benaderd, zal naar alle waarschijnlijkheid aangifte doen bij de politie en dat leidt tot vervelende situaties.

Tenslotte speelt er nog een laatste risico en dat is meer van commerciële aard. Kopers van auto’s met teruggedraaide kilometerstanden weten vaak alle fora en andere sites op internet te vinden waar zij hun gal spuwen over het bedrijf waar zij een dergelijke auto hebben gekocht. Kopers schuwen dergelijk gedrag niet, ook wanneer het bedrijf dat de auto verkoopt helemaal geen kwaad in de zin heeft. Dergelijke negatieve publiciteit is natuurlijk niet goed voor de bedrijfsvoering en het is dus goed om dat te voorkomen.

Het komt dus geregeld voor dat de kilometerstand op de teller van een voertuig niet klopt. Ook een verkoper die geen kwade bedoelingen heeft, kan hiermee geconfronteerd worden. Ongevraagd zal dit tot grote problemen leiden en in een dergelijk geval is het verstandig dit direct op een correcte wijze met de koper van een dergelijk voertuig op te lossen.

Mocht het zo zijn dat u een auto verkoopt waarbij u twijfelt over de juistheid van de tellerstand, dan doet u er verstandig aan uw twijfel te delen met een potentiële koper en dit ook op een “ondubbelzinnige” wijze te doen. Wanneer u daaraan voldoet, kan een koper immers achteraf niet bij u aankloppen met de mededeling dat u uw twijfel met hem had moeten delen.

Deze column werd geschreven door mr. T. (Tjerk) Binnema van De Haan Advocaten & Notarissen. Mocht u zelf met een juridische vraag zitten of een interessant onderwerp voor een volgende rubriek weten, schroom dan niet en laat het hem weten, input vanuit het veld is altijd zeer welkom. U kunt contact met hem opnemen per e-mail: Dit e-mailadres wordt beveiligd tegen spambots. JavaScript dient ingeschakeld te zijn om het te bekijken. .

Rubriek Auto en Recht

De hedendaagse mens is verzot op merken. Een telefoon moet van het merk Apple zijn. Op elk kledingstuk moet een “duur” logo prijken en ook de heilige koe moet natuurlijk voorzien zijn van het goede merk. In elke branche is een merk bepalend voor de prijs en in de autobranche is dit zeker het geval. Voordat zo’n merk waarde krijgt moet een autofabrikant als “merkgerechtigde” daar flink in investeren. Dure reclamespots, advertenties in tijdschriften en kranten, sponsoring van sportevenementen, noem het maar op. Alles wordt uit de kast getrokken om het merk zo bekend mogelijk te maken. Deze investeringen moeten terugverdiend worden en daarom doen fabrikanten er alles aan om hun merk te beschermen.

In de autobranche leidt het gebruik van een merk door “onbevoegden” geregeld tot problemen. Dit is met name te verklaren door het feit dat in de autobranche veel gehandeld wordt in tweedehands zaken, zoals occasions en gebruikte onderdelen. Een andere reden is dat naast dealerbedrijven ook auto’s en onderdelen verkocht worden door bedrijven die niet gelieerd zijn aan de fabrikant van een bepaald merk. Dit geldt eveneens voor onderhoudsbedrijven. Toch wil zo’n bedrijf zich soms op een bepaald merk richten en dit dan ook voor het publiek zichtbaar maken door het desbetreffende merk of de merknaam te gebruiken. In dat soort situaties leidt dit vaak tot verzet van de merkgerechtigde, de autofabrikanten of fabrikanten van onderdelen, en dan krijg ik geregeld de vraag of zo’n fabrikant als merkgerechtigde het gebruik van het merk dan mag verbieden.

Vaak is dit wel het geval. In de rechtspraak is hier al meerdere malen over geoordeeld. Zo is in de rechtspraak aangenomen dat het niet is toegestaan merkuitingen aan een bedrijfspand te plaatsen, wanneer daarvoor geen toestemming door de merkgerechtigde is gegeven. Ook is het niet toegestaan een domeinnaam voor een internetsite te gebruiken als daarin de merknaam wordt genoemd. Dit ook weer behoudens toestemming van de fabrikant van het merk. Het enkel hebben van zo’n domeinnaam mag wel, je mag de domeinnaam dan alleen niet gebruiken.

In sommige gevallen is het wel mogelijk om een merk te gebruiken. In de rechtspraak is dit zo verwoord dat het gebruik van het merk wel is toegestaan “voor zover sprake is van eerlijk gebruik in nijverheid en handel”. Wanneer een autohandelaar bijvoorbeeld een auto van het merk BMW wil verkopen, moet hij het merk “BMW” natuurlijk wel in zijn advertentie kunnen noemen. Verder is het onder omstandigheden soms toegestaan jezelf als specialist van een bepaald merk te presenteren. Ook dan kan de merknaam worden gebruikt. Dit is een grijs gebied en de vraag of het gebruik van het merk wel of niet is toegestaan is veelal afhankelijk van de omstandigheden van een concreet geval. Waar het in de kern om gaat is dat er geen verwarring bestaat bij het publiek over de vraag of een bepaald bedrijf een “commerciële band” heeft met de fabrikant van het betreffende merk. Zo is het dus niet mogelijk een bedrijf op te starten dat qua uiterlijk nagenoeg niks verschilt van een merkdealer van een bepaald merk en dan hetzelfde merk te gaan verkopen. Bij het publiek zal dan immers het idee ontstaan dat dit bedrijf formeel gelieerd is aan de fabrikant van het merk, terwijl dit in werkelijkheid helemaal niet zo is. Een dergelijke verwarring dient voorkomen te worden.

Uitgangspunt is dus dat een bedrijf een merk van een autofabrikant niet zomaar klakkeloos mag gebruiken. Soms is dit wel toegestaan, maar dan slechts bij wijze van uitzondering. Je kunt je voorstellen dat dit tot hoog oplopende discussies en conflicten kan leiden tussen bedrijven die graag een bepaald merk voor hun bedrijfsvoering willen gebruiken en de fabrikanten van zo’n merk die dit nu juist willen voorkomen. Voor juristen zijn dit veelal reuze interessante zaken. Voor een ondernemer kan het juist heel vervelend, tijdrovend en kostbaar zijn. Daarom doe je er als ondernemer goed aan gedonder met de fabrikant van een bepaald merk te voorkomen en dus spaarzaam met merkuitingen om te gaan.

mr. Tjerk Binnema is autoliefhebber en advocaat.
Heeft u een juridische vraag of weet u een interessant
onderwerp voor een column?
Neem dan contact met hem op:
Dit e-mailadres wordt beveiligd tegen spambots. JavaScript dient ingeschakeld te zijn om het te bekijken.
James Wattstraat 4 B2 (8912 AR) Leeuwarden
Tel. 058 2030193

Lees meer informatie over merkenrecht op https://binnema-advocatuur.nl/advocaten-diensten/intellectuele-eigendom/

Rubriek Auto en Recht 

In mijn vorige columns stond ik stil bij een juridisch onderwerp dat veel speelt in de autobranche. Ik ben ingegaan op de positie die uw klant als consument tegenover u inneemt bij de aan- en verkoop van een occasion. De conclusie was dat consumenten in Nederland door de wetgever worden beschermd en dat dit voor u als ondernemer soms tot een vervelende situatie kan leiden. In een dergelijke situatie bent u wellicht al eens met een advocaat in aanraking gekomen en anders is de kans aanwezig dat dit in de toekomst zal gebeuren. Het lijkt me daarom goed nu eens stil te staan bij mijn beroep en u iets te vertellen over wat het beroep van advocaat inhoudt.

Ik begin met een stukje geschiedenis. Het beroep van advocaat is een zeer oud beroep. Bij de Romeinen en ook al bij oude Germaanse stammen waren raadsmannen actief die met de hedendaagse advocaten zijn te vergelijken. Eigenlijk bestaat het beroep van advocaat al zo lang de mensheid het recht van de sterkste achter zich heeft gelaten en problemen middels een dialoog probeert op te lossen. De ene mens kan zich verbaal echter beter verdedigen dan de ander. Daarom laten mensen zich bij geschillen verdedigen door een gebekte raadsman en zo ontstond het beroep van advocaat. Zo is de advocaat ook aan zijn naam gekomen. Het woord advocaat is namelijk afgeleid van het Latijnse werkwoord  “ad vocare”, hetgeen betekent “erbij roepen”. De advocaat is dus sinds jaar en dag de persoon die bij een probleem wordt geroepen.

Het beroep van advocaat is dus al duizenden jaren oud en de beroepsgroep heeft zich daardoor sterk ontwikkeld. Zo zijn er voor de advocatuur speciale strenge gedragsregels geschreven. Aan deze regels moeten advocaten zich strikt houden en anders mogen ze hun beroep niet langer uitoefenen. Het bekendste landelijke voorbeeld waarin sprake was van vermeende overtreding van deze strenge regels is het proces van mr. Bram Moszkowicz dat voor hem leidde tot een verbod om nog langer als advocaat te werken. De vraag of hij zich wel of niet schuldig maakte aan overtreding van de gedragsregels, laat ik in hier in het midden, maar het is wel een duidelijk voorbeeld dat de advocatuur gebonden is aan strenge regels. Het zijn ook deze regels waarmee advocaten zich onderscheiden van andere juristen. Zoals bijvoorbeeld van juristen van rechtsbijstandverzekeraars. Dergelijke juristen zijn niet gebonden aan deze regels en daardoor zijn er ook minder waarborgen voor de kwaliteit van de werkzaamheden. Zo heeft een advocaat een beroepsgeheim en mag hij enkel het belang van zijn cliënt dienen. Zodoende is een cliënt er altijd van verzekerd dat zijn advocaat enkel zijn belang behartigt en zijn handelen niet door andere belangen laat bepalen. Met name in lastige situaties, waarin een advocaat er veelal bijgeroepen wordt, is dit een geruststellende gedachte voor cliënten.

Dat het beroep van advocaat al erg oud is, betekent niet dat er in de advocatuur geen ontwikkelingen plaatsvinden. Ook de advocaat moet zich aanpassen aan ontwikkelingen in onze samenleving en bijvoorbeeld de toenemende digitalisering. Onze samenleving is daarnaast de afgelopen decennia sterk verjuridiseerd. Waar een ondernemer vroeger slechts bij hoog oplopende problemen een advocaat raadpleegde, heeft een hedendaagse ondernemer veel vaker juridische vragen. Het is dus ook niet zo dat een advocaat alleen nog maar bij reeds ontstane problemen wordt ingeschakeld. De advocaat is daardoor niet langer alleen een proces-tijger die in een procedure voor zijn cliënt opkomt, maar ontwikkelt zich steeds meer naar een vertrouwde adviseur die een ondernemer ook in rustige tijden adviseert om op voorhand problemen te voorkomen.

Dit is een ontwikkeling die steeds verder zal plaatsvinden. Met name grote bedrijven beschikken inmiddels over eigen juristen die ook advocaat zijn. Deze advocaten adviseren deze grote bedrijven om mogelijke juridische problemen te voorkomen en staan de bedrijven bij zodra er zich daadwerkelijk problemen voordoen. Voor ondernemers in het MKB is het echter niet mogelijk een advocaat vast in dienst te nemen. De hoeveelheid werk is daarvoor te gering en de kosten te hoog. Toch bestaat er wel vraag naar een advocaat die niet alleen bij ontstane geschillen kan helpen, maar ook tussentijds de rol van vertrouwde adviseur kan vervullen. Het is nu de taak voor de advocatuur om op deze ontwikkeling in te spelen. Het kantoor waar ik werkzaam voor ben, speelt hier op in door een abonnementenservice aan ZZP-ers en MKB-ers aan te bieden, waardoor zij voor een gering maandelijks bedrag de beschikking hebben over hun eigen advocaat als vertrouwde juridisch adviseur. Ook voor kleine vragen is het dan mogelijk met een advocaat te bellen, zonder dat daar direct een factuur achter weg komt.

In dit artikel dus geen specifiek onderwerp over het raakvlak tussen auto’s en recht. Het is echter goed om in het algemeen iets over het beroep van advocaat te vertellen en daarmee voor u als ondernemer ook een wat beter beeld te geven van wat de advocaat nu precies doet. U heeft misschien al eens contact gehad met een advocaat en anders is de kans aanwezig dat dit in de toekomst zal gebeuren. Het is in dat geval goed om alvast te weten met wie u dan zaken doet.

mr. Tjerk Binnema is autoliefhebber en advocaat.
Heeft u een juridische vraag of weet u een interessant
onderwerp voor een column?
Neem dan contact met hem op:
Dit e-mailadres wordt beveiligd tegen spambots. JavaScript dient ingeschakeld te zijn om het te bekijken.
James Wattstraat 4 B2 (8912 AR) Leeuwarden
Tel. 058 2030193

Lees meer informatie over het werk van een advocaat op https://binnema-advocatuur.nl/contact-advocaat-leeuwarden/

Rubriek Auto en Recht 

In mijn vorige column kwam ik met een duidelijke boodschap: consumenten genieten in Nederland veel bescherming. Als ondernemer is het goed u daarvan bewust te zijn en altijd duidelijk te zijn over wat u verkoopt. Bij de verkoop van een tweedehands auto rust erop de verkoper een vergaande mededelingsplicht ten aanzien van gebreken. Naar aanleiding van mijn column kreeg ik de vraag of dit alleen voor de verkoper geldt of dat dit ook geldt voor een particulier die een auto inruilt. Het komt namelijk nogal eens voor dat iemand een auto inruilt waar het nodige aan mankeert. De ondernemer zal zich daar niet altijd van bewust zijn en kan zo met een behoorlijke kostenpost blijven zitten.

De bescherming van consumenten is gebaseerd op Europese regelgeving. Europa is sterk gefocust op consumentenbescherming en heeft de bescherming van professionele ondernemers minder hoog in het vaandel staan. Om te kijken of een ondernemer een zaak kan hebben tegen de consument die een auto met allerlei gebreken inruilt, moet dus worden teruggevallen op onze eigen nationale wetgeving. Toen ik de bovengenoemde vraag gesteld kreeg, dacht ik direct aan een vrij recente uitspraak van een rechtbank in Oost Nederland. In deze zaak had een particulier een auto ingeruild die tamelijk veel olie verbruikte. Het olieverbruik was zo hoog, dat er na elke rit enorm veel olie bijgevuld moest worden. Het kon dus niet anders dan dat de particulier hiermee bekend moest zijn. Het autobedrijf voelde zich bedonderd en probeerde verhaal te halen bij de particulier. Deze gaf niet thuis en het draaide uit op een rechtszaak. Het oordeel van de rechter over de vraag of op een particulier ook een mededelingsplicht rust beantwoordde de rechter als volgt:

“Een mededelingsplicht van een leek ten opzichte van een professional, zoals hier het geval, kan naar het oordeel van de kantonrechter niet snel worden aangenomen”.

Waar op een professionele ondernemer dus een verstrekkende mededelingsplicht rust, wordt van een particulier in beginsel niet verwacht dat hij mededelingen hoeft te doen. In de zaak liep het voor het autobedrijf vervolgens niet goed af omdat niet bewezen kon worden dat het hoge olieverbruik ook aanwezig was ten tijde van inruil van de auto. Een vervelende uitkomst voor het autobedrijf, maar wel een duidelijke uitspraak van de rechter. Particulieren trekken dus meestal aan het langste eind en de les voor een autobedrijf is dus dat inruilauto’s altijd goed gecontroleerd moeten worden.

Wanneer een particulier een auto dus inruilt, zal een autobedrijf veelal geen verhaal kunnen halen wanneer het blijkt om een auto te gaan die behept is met allerlei gebreken. Dit zal slechts anders zijn wanneer bewezen kan worden dat de particulier hier mededelingen over had moeten doen. Ik kan u hierbij al aangeven dat dit in een procedure een moeilijk punt is.

Consumenten worden dus niet alleen beschermd wanneer ze iets kopen, maar ook wanneer ze iets inruilen. Hieraan kan niets worden veranderd en daarom is goed om daar als ondernemer bewust van te zijn. De tip die ik u dus mee wil geven is de volgende: wordt er iets ingeruild, controleer dan goed wat u aankoopt. Wanneer achteraf namelijk blijkt dat u een barrel heeft ingeruild, zult u daar helaas toch mee blijven zitten.

Tjerk Binnema

mr. Tjerk Binnema is autoliefhebber en advocaat.
Heeft u een juridische vraag of weet u een interessant
onderwerp voor een column?
Neem dan contact met hem op:
Dit e-mailadres wordt beveiligd tegen spambots. JavaScript dient ingeschakeld te zijn om het te bekijken.
James Wattstraat 4 B2 (8912 AR) Leeuwarden
Tel. 058 2030193

Lees meer informatie over het kopen en inruilen van een auto op https://binnema-advocatuur.nl/advocaten-diensten/overeenkomsten-contracten/

Rubriek Auto en Recht 

Bij de combinatie auto en recht denken veel mensen aan mr. Bram Moszkowicz die in zijn Aston Martin Vanquish met Eva Jinek naast zich door de PC Hooftstraat cruiset. Dat beeld is echter niet juist en achterhaald. Mr. Bram Moszkowicz is inmiddels geen advocaat meer en zijn relatie met Eva Jinek is al geruime tijd verbroken. Bovenal is het lang niet voor alle advocaten weggelegd om in een Aston Martin te rijden. Dat neemt echter niet weg dat er ook andere advocaten zijn met een groot autohart. Dat geldt zeker voor de schrijver van deze rubriek. Al op jonge leeftijd ben ik getroffen door het ‘Alfa virus’, toen ik mijn eerste Alfa Romeo kocht. Dit virus leidde tot een voorliefde voor Italiaanse auto’s. In de loop der jaren ben ik met name een Lancia liefhebber geworden, maar ik heb mijn eerste Alfa nog steeds in de stalling staan.

Omdat deze rubriek gaat over auto en recht, is het natuurlijk van belang ook stil te staan bij dat laatste aspect: het recht. In elke column zal ik een juridisch onderwerp behandelen dat voor u interessant kan zijn. Ditmaal is dat de bescherming van consumenten bij het kopen van een occasion. Consumenten hebben namelijk meer bescherming dan veel ondernemers denken. Door op de factuur te schrijven dat de auto wordt gekocht “zoals gezien en gereden” wordt deze bescherming niet beperkt. Ook wanneer u een auto verkoopt zonder garantie, kan de koper soms toch aanspraak maken op herstel of schadevergoeding in geval van gebreken.

De consument heeft in Nederland namelijk erg veel bescherming. In het kort komt dit erop neer dat een koper er in beginsel altijd vanuit mag gaan dat de gekochte auto op een normale en veilige wijze als auto gebruikt kan worden. Wanneer een gebrek zich binnen zes maanden na aankoop voordoet, wordt volgens de wet vermoed dat het gebrek ten tijde van de koop aanwezig was. De koper staat dan met 1-0 voor en u zult als verkoper moeten aantonen dat het gebrek pas na levering is ontstaan.

Als de motor na een dag rijden kapot gaat of de remmen het begeven, zal de koper daarna bij de verkoper aan kunnen kloppen. Dit is alleen dan anders wanneer u als verkoper de koper al eerder op deze gebreken hebt gewezen. Het gaat hier om een minimale bescherming. De verwachtingen die een koper mag hebben worden verder bepaald door de prijs van de auto, het merk en type auto, het bedrijf waar de auto wordt gekocht en de mededelingen van de verkoper.

Zo mag iemand die een oude Mercedes 190d uit 1985 met meer dan 6 ton op de teller koopt bij de lokale dorpsgarage minder verwachtingen hebben van zijn ‘Mercedes’, dan iemand die een Mercedes C-klasse van slechts een paar jaar oud met bijna geen kilometers op de teller koopt bij de dealer. Welke bescherming een consument in een specifiek geval heeft, is dus afhankelijk van alle omstandigheden die bij de koop spelen. Als verkoper is het goed hier bij stil te staan en er rekening mee te houden bij de verkoop van tweedehands auto’s.
Wanneer het bekend is dat een auto een bepaald mankement heeft, doet u er goed aan dat aan de koper te melden. Het is dan ook aan te raden om dit bij een koop uitdrukkelijk vast te leggen. Als het dan nodig is, kunt u bewijzen dat u de koper voldoende heeft geïnformeerd en de koper kan daar dan later niet op terug komen. Het is beter om dit soort problemen te voorkomen dan te genezen!

mr. Tjerk Binnema is autoliefhebber en advocaat.
Heeft u een juridische vraag of weet u een interessant
onderwerp voor een column?
Neem dan contact met hem op:
Dit e-mailadres wordt beveiligd tegen spambots. JavaScript dient ingeschakeld te zijn om het te bekijken.
James Wattstraat 4 B2 (8912 AR) Leeuwarden
Tel. 058 2030193

Lees meer informatie over consumentenkoop en gebreken aan auto's op https://binnema-advocatuur.nl/advocaten-diensten/consumenten-geschillen/