Het is de afgelopen jaren wel vaker in het nieuws gekomen dat grote bedrijven kartels met elkaar vormen. Dat is wettelijk verboden en leidt tot hoge boetes. In Nederland is het bekendste voorbeeld de bouwfraude in de jaren '90. Maar ook in de automotive sector komt kartelvorming voor. Zo legde de Europese Commissie een boete van maar liefst 3,8 miljard Euro op aan een aantal grote vrachtwagenproducenten die deelnamen aan een vrachtwagenkartel tussen 1997 en 2011.

Een ander voorbeeld is de boete van 34 miljoen Euro die de Europese Commissie in 2017 oplegde aan een aantal J apanse producenten van auto-onderdelen die een aantal kartels hadden gevormd voor auto-onderdelen. In Amerika is eerder al een boete van 740 miljoen Dollar opgelegd aan Japanse toeleveranciers van auto-onderdelen aan General Motors. Eveneens voor het kunstmatig hooghouden van de prijs van aangeleverde onderdelen. Deze opgelegde boetes zijn dus enorme bedragen. Dat spreekt niet alleen tot de verbeelding, maar het leidt ook tot allerlei vragen.

Bijvoorbeeld de vraag wat kartelvorming precies is, waarom het verboden is en wat de risico's zijn die bedrijven lopen als zij een kartel vormen?

Wat is kartelvorming precies?
Het gaat het bestek van deze column te buiten hier een volledig antwoord op te geven, maar kort gezegd komt het erop neer dat twee of meer bedrijven onderling afspraken maken over hoe zij de prijs van hun producten op de markt hoog houden, dan wel hoe zij de markt onderling verdelen. Niet alle afspraken tussen bedrijven worden vanuit een juridisch perspectief als kartelvorming bestempeld. De afspraken moeten namelijk wel invloed hebben op de markt. In de kern houdt dat in dat de bedrijven een groot marktaandeel moeten hebben en gezamenlijk dus ook echt invloed uit kunnen oefenen op een aanzienlijk deel van de mark waarop zij zich begeven. Niet alle afspraken tussen bedrijven zijn dus verboden. Het doel van de deelnemers aan kartelvorming is dus het versterken van de eigen machtspositie en het gevolg is meestal dat de eindafnemer van een product daar meer voor betaalt. Zo wordt er in de media wel gesteld dat de eindafnemers van vrachtwagens ten gevolge van het vrachtwagenkartel over het algemeen 20 tot 30 procent te veel hebben betaald. In de meeste gevallen worden eindafnemers van producten dus benadeeld door een kartel ten voordele van de deelnemers aan het kartel. Dat is de reden waarom het verboden is in nationale en Europese  mededingingswetgeving. Met name de Europese Unie is erg actief in het nastreven van vrije concurrentie. Veel Europese regels zijn erop gericht om een vrije markt te garanderen en voor vrije concurrentie te zorgen. Vrije concurrentie leidt namelijk tot meer toetreders op een markt. Dat leidt weer tot innovatie van producten en productieprocessen en dat moet uiteindelijk weer leiden tot goedkopere en betere producten, althans dat is de verwachting. Als bedrijven door onderlinge afspraken het toetreden van concurrenten onmogelijk maken door misbruik te maken van hun machtspositie, staat dat haaks op het doel dat met name de Europese Unie beoogt. Een kartel ontneemt daarnaast vaak de prikkel om de concurrentie af te troeven middels betere producten. Het kartel leidt dus wel tot prijsstijging, maar betere producten komen er niet. Dat is voor de consument niet wenselijk. Vandaar dat er zeer strenge nationale en Europese regels gelden om kartelvorming te voorkomen.

Sancties
Kartelvorming is dus verboden, maar desondanks komt het toch geregeld voor. De risico's zijn niet mals. Hiervoor heb ik al  aangegeven dat de deelnemers aan een kartel hoge boetes opgelegd kunnen krijgen. In Amerika zijn deelnemers ook strafrechtelijk vervolgd. Daarnaast zijn er meer risico's die op de loer liggen. Zo is het mogelijk dat overeenkomsten die gesloten zijn door het kartel achteraf ongeldig blijken te zijn. Dan zijn dergelijke afspraken niet afdwingbaar. Ook is het mogelijk dat de deelnemers aan een kartel door de afnemers van hun producten aansprakelijk worden gesteld. Er is in het Nederlands Burgerlijk wetboek zelfs een specifieke afdeling genaamd "Schending van mededingingsrecht" opgenomen die de aansprakelijkheid bij schending van het mededingingsrecht, waaronder kartelvorming, regelt. De deelnemers kunnen hun schade – denk aan de teveel betaalde koopsom – terugvorderen. Het vergt weinig verbeelding om in te zien dat dat behoorlijk in de papieren kan lopen. 

Kartelvorming is dus verboden en de deelnemers lopen grote en verstrekkende risico's. Toch komt het geregeld voor dat bedrijven op kartelvorming worden betrapt. Ook in de automotive sector. Het verlangen om de bestaande markt af te schermen voor nieuwe toetreders en de wens een zo hoog mogelijke prijs te ontvangen voor de producten, wint het dan kennelijk van de vrees voor de negatieve consequenties die kartelvorming kan hebben.

De automotive sector is ook een vruchtbare bodem voor een kartel. De producenten van voertuigen en onderdelen zijn vaak al grote spelers op de markt. Als zij elkaar weten te vinden en bereid zijn de hiervoor genoemde risico's te nemen, is een kartel snel gevormd. Maar ja, ik denk dat de deelnemers aan een kartel zich het volgende goed voor ogen moeten houden:
wie het onderste uit de kan wil, krijgt uiteindelijk het deksel op de neus! 

mr. Tjerk Binnema is autoliefhebber en advocaat.
Heeft u een juridische vraag of weet u een interessant
onderwerp voor een column?
Neem dan contact met hem op:
Dit e-mailadres wordt beveiligd tegen spambots. JavaScript dient ingeschakeld te zijn om het te bekijken.
James Wattstraat 4 B2 (8912 AR) Leeuwarden
Tel. 058 2030193
Lees meer informatie over kartelvorming en ondernemingsrecht op https://binnema-advocatuur.nl/advocaten-diensten/ondernemingsrecht/

Algemene voorwaarden, in de volksmond ook wel 'de kleine lettertjes' genoemd. Veel ondernemers maken er gebruik van, maar in de autobranche zie ik toch vaak dat ondernemers geen algemene voorwaarden hebben. In het schaarse geval dat een ondernemer wel algemene voorwaarden heeft, liggen ze vaak in een lade van het bureau te verstoffen en wordt er niks mee gedaan. En dat terwijl je er toch heel veel aan kan hebben.

Ten eerste kan het gebruik van algemene voorwaarden je veel administratieve rompslomp schelen. Algemene voorwaarden zijn namelijk uitermate geschikt om veelvoorkomende formaliteiten bij bijvoorbeeld de verkoop van een auto of iets anders te regelen. Denk bijvoorbeeld aan betalingstermijnen, termijnen waarbinnen geklaagd moet worden wanneer er iets mankeert aan de auto, garantietermijnen, etc. Wanneer je bij elke deal met deze zaken rekening moet houden, kost dit veel te veel tijd en blijft er geen tijd meer over voor het echte 'ondernemen'. Als je dus gebruik maakt van algemene voorwaarden en dergelijke formaliteiten daarin opneemt, zijn al deze zaken in één keer goed geregeld en kost het niet elke keer weer tijd.

Risico-beperking
Algemene voorwaarden worden ook vaak gebruik voor het verleggen van risico's. Stel, je verkoopt een auto of voert een reparatie uit. Dan kan er eens iets misgaan. Een praktisch ingestelde ondernemer probeert dat soort problemen in goed overleg met de klant op te lossen. Dan behoud je immers een "tevreden klant". In sommige gevallen lukt dat niet of is er geen oplossing voorhanden. Om dergelijke situaties te voorkomen, althans te verkleinen, kan het zinvol zijn goede algemene voorwaarden te gebruiken. In veel gevallen is het mogelijk om dergelijke risico's te beperken door hiervoor een regeling op te nemen in de algemene voorwaarden.

Een ander voorbeeld is beperking van schade. Geen enkele ondernemer zit erop te wachten om geconfronteerd te worden met een schadeclaim van een klant. Algemene voorwaarden zijn daarvoor een mogelijk redmiddel. In algemene voorwaarden wordt de aansprakelijkheid van de ondernemer voor schade meestal beperkt of volledig uitgesloten. In veel gevallen kun je daar als ondernemer een beroep op doen en kun je een schadeclaim afweren middels een beroep op de algemene voorwaarden. Als je voornamelijk zaken doet met particulieren, de welbekende "consument", zal dat echter niet altijd opgaan.

'Eigendomsvoorbehoud'
Naast het beperken van risico's en het regelen van veelvoorkomende formaliteiten, kan je algemene voorwaarden ook gebruiken om meer zekerheid voor je bedrijfsvoering te creëren. Denk dan met name aan de zekerheid dat een klant zijn afspraken met je nakomt. Niets is immers vervelender dan rekeningen voor geleverde producten die niet worden voldaan. In algemene voorwaarden kunnen daarvoor meerdere oplossingen gecreëerd worden. Bijvoorbeeld door een zogenaamd 'eigendomsvoorbehoud' op te nemen. Als je dat doet, blijf je eigenaar van een geleverde auto of ander product totdat de klant volledig heeft betaald. Betaalt hij dan niet dan kan je de auto weer opeisen. Het 'eigendomsvoorbehoud' brengt namelijk met zich mee dat je nog steeds de eigenaar van de auto bent. De klant rijdt er dus wel in, maar is nog geen eigenaar! Als de klant je niet betaalt, wordt je schade door zo'n eigendomsvoorbehoud behoorlijk beperkt. Ook is het bijvoorbeeld mogelijk dat in de algemene voorwaarden een boeteclausule wordt opgenomen. Dit kan voor de klant een prikkel zijn tot het nakomen van de gemaakte afspraken.

Gerechtelijke procedure
Wanneer je in een gerechtelijke procedure verwikkeld raakt, kunnen in de algemene voorwaarden zaken geregeld worden die dan in je voordeel zijn. Bijvoorbeeld omtrent de kosten die bij zo'n procedure gemaakt moeten worden. Als dat niet gedaan wordt, zal de rechter meestal uitgaan van standaardtarieven die lager zijn dan de tarieven die in de algemene voorwaarden opgenomen kunnen worden. Een ander belangrijk voordeel wat in de algemene voorwaarden geregeld kan worden is dat er geprocedeerd moet worden bij de rechtbank in de woonplaats of vestigingsplaats van de ondernemer. Als dat niet is gebeurd, is uitgangspunt dat geprocedeerd wordt in de woonplaats of vestigingsplaats van de klant. Als je dan vanuit Noord-Nederland zaken doet met een klant uit Limburg moet je naar de Rechtbank in Limburg, tenzij in de algemene voorwaarden staat dat de Rechtbank Noord-Nederland over de zaak moet oordelen en je er op deze manier dus een 'thuiswedstrijd' van maakt. Dit scheelt de nodige reistijd voor zowel jou als voor je advocaat en ik hoef natuurlijk niet uit te leggen dat dat ook behoorlijk scheelt in de kosten!

Vreemde eend in de autobranche
Veel grote bedrijven maken gebruik van algemene voorwaarden. Toch zie ik dat er in de autobranche veel ondernemers zijn die het nog steeds zónder doen. Algemene voorwaarden zijn een beetje een "vreemde eend" in de autobranche. Dat je er geen gebruik van maakt, is natuurlijk je goed recht, maar ik vind het wel jammer dat je er geen gebruik van maakt. Ik denk oprecht dat je jezelf en je bedrijf daarmee te kort doet. Algemene voorwaarden bieden namelijk veel voordelen, waarvan ik zojuist al een aantal voorbeelden noemde. Dus, mocht je nog geen gebruik maken van algemene voorwaarden: word wakker, gooi het roer om en doe je voordeel met 'de kleine lettertjes'!

Deze column werd geschreven door mr. T. (Tjerk) Binnema van De Haan Advocaten & Notarissen. Mocht u zelf met een juridische vraag zitten of een interessant onderwerp voor een volgende rubriek weten, schroom dan niet en laat het hem weten, input vanuit het veld is altijd zeer welkom.

U kunt contact met hem opnemen per e-mail: Dit e-mailadres wordt beveiligd tegen spambots. JavaScript dient ingeschakeld te zijn om het te bekijken.  

De Autoriteit Consument en Markt heeft de autobranche onlangs een duidelijke opdracht gegeven: voor de verkoop van nieuwe auto's dient vanaf 1 november a.s. de verkoopprijs inclusief alle onvermijdbare kosten te zijn. In het nieuws werd dit bericht breed uitgemeten. Wat betekent dit nu precies? Wat zijn de gevolgen voor de verkoop van nieuwe auto's? Heeft dit ook consequenties voor de markt voor occasions?

Wat de Autoriteit Consument en Markt in feite doet, is niks meer dan erop toezien dat de wet wordt nageleefd. In het Nederlandse Burgerlijk Wetboek is namelijk bepaald dat een ondernemer een duidelijk prijsbeleid dient te hanteren wanneer hij zaken doet met een consument. Een duidelijk prijsbeleid houdt onder andere in dat alle kosten die onvermijdbaar zijn bij de advertentieprijs inbegrepen zijn.

Voor de verkoop van nieuwe auto's betekent dit dat alle onvermijdbare kosten vermeld moeten worden in de advertentieprijs. Bij nieuwe auto's zal het met name gaan om de BPM. Al wordt dit meestal wel vermeld. Kosten die vaak niet vermeld worden, zijn de kosten die in de branche als "autorijklaarkosten" bekend staan. Dus de kosten voor bijvoorbeeld de kentekenplaten of het poetsen van de auto en de andere kosten om de auto geschikt te maken om de nieuwe eigenaar in zijn nieuwe auto de weg op te laten gaan. Het gaat dus om alle kosten die onvermijdelijk gemaakt moeten worden door de consument om de auto te kunnen kopen.

Wanneer een ondernemer geen duidelijk prijsbeleid hanteert, kan dat tot verschillende juridische consequenties leiden. De Autoriteit Consument en Markt heeft de bevoegdheid om een boete op te leggen en dus te handhaven. Het kan dus tot strafmaatregelen leiden. Ook kan de koper in het verweer komen. Als hij door het onduidelijke prijsbeleid schade leidt, kan de consument de ondernemer aanspreken en zijn schade claimen. Ook kan een consument de koopovereenkomst "vernietigen", wat betekent dat de koop terug gedraaid kan worden.

De Autoriteit Consument en Markt heeft nu onlangs aangekondigd dat zij gaat handhaven wanneer bij de verkoop van nieuwe auto's geen transparant prijsbeleid wordt gehanteerd. Zij zal zich daarbij in eerste instantie richten op de importeurs. De importeur bepaalt immers vaak hoe haar dealers hun prijzen bepalen en dus hoe de prijzen naar de consument gepresenteerd worden. Alleen importeurs, en daarmee dus de dealerbedrijven, zullen in beginsel hun prijsbeleid moeten aanpassen als zij geen boete van de Autoriteit Consument en Markt willen riskeren.

Voor de verkoop van gebruikte auto's heeft de Autoriteit Consument en Markt (nog) geen maatregel aangekondigd. De verwachting is dat het prijsbeleid voor gebruikte auto's het aangepaste prijsbeleid voor nieuwe auto's zal volgen. Het feit dat er door de Autoriteit Consument en Markt niet wordt aangekondigd dat er tegen een onduidelijk prijsbeleid bij de verkoop van occasions wordt gehandhaafd, is echter geen vrijbrief om bij de verkoop van occasions een onduidelijk prijsbeleid te hanteren. De wetgeving die een duidelijk prijsbeleid voorschrijft, geldt namelijk ook voor occasions. Het is dus evengoed mogelijk dat hiertegen wordt opgetreden. Ook heeft een koper van een occasion evenveel rechten als de koper van een gloednieuwe auto. De kans dat de koop bij een occasion wordt vernietigd is dus even groot.

In de media werd het aangekondigd als een grote ontwikkeling: vanaf 1 november 2016 moeten alle onvermijdbare kosten bij de aankoop van een nieuwe auto vermeld worden. Vanuit juridisch perspectief is dit echter niks nieuws. De wet waarop dit berust, bestaat al veel langer. Het enige verschil is dat de Autoriteit Consument en Markt nu pas aankondigt hiertegen te handhaven. In beginsel hoeven echter alleen de importeurs en daarmee de dealerbedrijven op hun hoede te zijn. De Autoriteit Consument en Markt heeft immers aangekondigd te gaan handhaven bij de verkoop van nieuwe auto's. Echter ook bij de verkoop van occasions is een onduidelijk prijsbeleid in strijd met de wet. Ook in dat geval zou het dus tot nare consequenties kunnen leiden.

Rubriek Auto en Recht

Het komt geregeld voor: de kilometerstand op de teller van een auto klopt niet. Volgens officiële bronnen zou één op de 18 auto’s een onjuiste tellerstand hebben. De tellerstand wijkt af doordat er in het verleden een andere teller in de auto is geplaatst of doordat de stand moedwillig is aangepast. Ook wanneer je als bedrijf geen kwaad in de zin hebt, kun je hiermee geconfronteerd worden en in vervelende situaties terechtkomen.

Wanneer een auto met een onjuiste kilometerstand door een bedrijf is verkocht, zal de koper vrijwel zeker verhaal gaan halen. Succes voor de koper is meestal gegarandeerd. Het is namelijk vaste rechtspraak dat een koper mag vertrouwen op de opgegeven kilometerstand en dat dit een dermate essentiële eigenschap van een auto is dat dit een “wanprestatie” oplevert door het enkele feit dat de tellerstand niet klopt.

In een dergelijk geval heeft de koper er recht op dat zijn nadeel wordt opgeheven. De koper kan van de koop af of schadevergoeding vorderen, bestaande uit het verschil tussen de waardes van de auto bij de uiteenlopende tellerstanden. Uit jurisprudentie kan worden afgeleid dat rechters daarbij bijvoorbeeld aansluiting zoeken bij ANWB-koerslijsten.

Het voorgaande betekent echter niet dat auto’s met een discutabele kilometerstand daardoor niet verkoopbaar zijn. Dat is wel mogelijk, maar de koper moet dan “ondubbelzinnig” op de hoogte worden gebracht over de twijfels of bekendheid omtrent de onjuistheid van de tellerstand. Een standaardvermelding in een advertentie of website volstaat echter niet. De koper moet er specifiek op gewezen worden dat er over de juistheid van de tellerstand wordt getwijfeld. Wanneer daaraan voldaan wordt, kan een koper vervolgens niet bij de verkoper aankloppen wanneer achteraf blijkt dat de twijfel wordt bevestigd en de tellerstand inderdaad niet juist blijkt te zijn.

De hiervoor geschetste situatie speelt zich af tussen de koper en de verkoper. Sinds 1 januari 2014 is het daarnaast ook mogelijk dat iemand die sjoemelt met kilometerstanden geconfronteerd wordt met strafvervolging. In de Wegenverkeerswet is sjoemelen met tellerstanden namelijk sinds 1 januari 2014 strafbaar gesteld. Artikel 70 m van de voornoemde wet luidt als volgt:

“Het is een ieder verboden om de tellerstand van bij algemene maatregel van bestuur vastgestelde categorieën motorrijtuigen die dienen te zijn ingeschreven en tenaamgesteld zodanig te wijzigen of te doen wijzigen of de werking van de kilometerteller zodanig te beïnvloeden of te doen beïnvloeden dat de op de teller aangegeven afstand niet overeenkomt met de door dat motorrijtuig werkelijk afgelegde afstand.”

Wanneer deze bepaling wordt overtreden, kan de overtreder geconfronteerd worden met strafoplegging door de strafrechter. Een koper die na het ontdekken van een onjuiste tellerstand niet op een juiste manier wordt benaderd, zal naar alle waarschijnlijkheid aangifte doen bij de politie en dat leidt tot vervelende situaties.

Tenslotte speelt er nog een laatste risico en dat is meer van commerciële aard. Kopers van auto’s met teruggedraaide kilometerstanden weten vaak alle fora en andere sites op internet te vinden waar zij hun gal spuwen over het bedrijf waar zij een dergelijke auto hebben gekocht. Kopers schuwen dergelijk gedrag niet, ook wanneer het bedrijf dat de auto verkoopt helemaal geen kwaad in de zin heeft. Dergelijke negatieve publiciteit is natuurlijk niet goed voor de bedrijfsvoering en het is dus goed om dat te voorkomen.

Het komt dus geregeld voor dat de kilometerstand op de teller van een voertuig niet klopt. Ook een verkoper die geen kwade bedoelingen heeft, kan hiermee geconfronteerd worden. Ongevraagd zal dit tot grote problemen leiden en in een dergelijk geval is het verstandig dit direct op een correcte wijze met de koper van een dergelijk voertuig op te lossen.

Mocht het zo zijn dat u een auto verkoopt waarbij u twijfelt over de juistheid van de tellerstand, dan doet u er verstandig aan uw twijfel te delen met een potentiële koper en dit ook op een “ondubbelzinnige” wijze te doen. Wanneer u daaraan voldoet, kan een koper immers achteraf niet bij u aankloppen met de mededeling dat u uw twijfel met hem had moeten delen.

Deze column werd geschreven door mr. T. (Tjerk) Binnema van De Haan Advocaten & Notarissen. Mocht u zelf met een juridische vraag zitten of een interessant onderwerp voor een volgende rubriek weten, schroom dan niet en laat het hem weten, input vanuit het veld is altijd zeer welkom. U kunt contact met hem opnemen per e-mail: Dit e-mailadres wordt beveiligd tegen spambots. JavaScript dient ingeschakeld te zijn om het te bekijken. .

Rubriek Auto en Recht

De hedendaagse mens is verzot op merken. Een telefoon moet van het merk Apple zijn. Op elk kledingstuk moet een “duur” logo prijken en ook de heilige koe moet natuurlijk voorzien zijn van het goede merk. In elke branche is een merk bepalend voor de prijs en in de autobranche is dit zeker het geval. Voordat zo’n merk waarde krijgt moet een autofabrikant als “merkgerechtigde” daar flink in investeren. Dure reclamespots, advertenties in tijdschriften en kranten, sponsoring van sportevenementen, noem het maar op. Alles wordt uit de kast getrokken om het merk zo bekend mogelijk te maken. Deze investeringen moeten terugverdiend worden en daarom doen fabrikanten er alles aan om hun merk te beschermen.

In de autobranche leidt het gebruik van een merk door “onbevoegden” geregeld tot problemen. Dit is met name te verklaren door het feit dat in de autobranche veel gehandeld wordt in tweedehands zaken, zoals occasions en gebruikte onderdelen. Een andere reden is dat naast dealerbedrijven ook auto’s en onderdelen verkocht worden door bedrijven die niet gelieerd zijn aan de fabrikant van een bepaald merk. Dit geldt eveneens voor onderhoudsbedrijven. Toch wil zo’n bedrijf zich soms op een bepaald merk richten en dit dan ook voor het publiek zichtbaar maken door het desbetreffende merk of de merknaam te gebruiken. In dat soort situaties leidt dit vaak tot verzet van de merkgerechtigde, de autofabrikanten of fabrikanten van onderdelen, en dan krijg ik geregeld de vraag of zo’n fabrikant als merkgerechtigde het gebruik van het merk dan mag verbieden.

Vaak is dit wel het geval. In de rechtspraak is hier al meerdere malen over geoordeeld. Zo is in de rechtspraak aangenomen dat het niet is toegestaan merkuitingen aan een bedrijfspand te plaatsen, wanneer daarvoor geen toestemming door de merkgerechtigde is gegeven. Ook is het niet toegestaan een domeinnaam voor een internetsite te gebruiken als daarin de merknaam wordt genoemd. Dit ook weer behoudens toestemming van de fabrikant van het merk. Het enkel hebben van zo’n domeinnaam mag wel, je mag de domeinnaam dan alleen niet gebruiken.

In sommige gevallen is het wel mogelijk om een merk te gebruiken. In de rechtspraak is dit zo verwoord dat het gebruik van het merk wel is toegestaan “voor zover sprake is van eerlijk gebruik in nijverheid en handel”. Wanneer een autohandelaar bijvoorbeeld een auto van het merk BMW wil verkopen, moet hij het merk “BMW” natuurlijk wel in zijn advertentie kunnen noemen. Verder is het onder omstandigheden soms toegestaan jezelf als specialist van een bepaald merk te presenteren. Ook dan kan de merknaam worden gebruikt. Dit is een grijs gebied en de vraag of het gebruik van het merk wel of niet is toegestaan is veelal afhankelijk van de omstandigheden van een concreet geval. Waar het in de kern om gaat is dat er geen verwarring bestaat bij het publiek over de vraag of een bepaald bedrijf een “commerciële band” heeft met de fabrikant van het betreffende merk. Zo is het dus niet mogelijk een bedrijf op te starten dat qua uiterlijk nagenoeg niks verschilt van een merkdealer van een bepaald merk en dan hetzelfde merk te gaan verkopen. Bij het publiek zal dan immers het idee ontstaan dat dit bedrijf formeel gelieerd is aan de fabrikant van het merk, terwijl dit in werkelijkheid helemaal niet zo is. Een dergelijke verwarring dient voorkomen te worden.

Uitgangspunt is dus dat een bedrijf een merk van een autofabrikant niet zomaar klakkeloos mag gebruiken. Soms is dit wel toegestaan, maar dan slechts bij wijze van uitzondering. Je kunt je voorstellen dat dit tot hoog oplopende discussies en conflicten kan leiden tussen bedrijven die graag een bepaald merk voor hun bedrijfsvoering willen gebruiken en de fabrikanten van zo’n merk die dit nu juist willen voorkomen. Voor juristen zijn dit veelal reuze interessante zaken. Voor een ondernemer kan het juist heel vervelend, tijdrovend en kostbaar zijn. Daarom doe je er als ondernemer goed aan gedonder met de fabrikant van een bepaald merk te voorkomen en dus spaarzaam met merkuitingen om te gaan.

mr. Tjerk Binnema is autoliefhebber en advocaat.
Heeft u een juridische vraag of weet u een interessant
onderwerp voor een column?
Neem dan contact met hem op:
Dit e-mailadres wordt beveiligd tegen spambots. JavaScript dient ingeschakeld te zijn om het te bekijken.
James Wattstraat 4 B2 (8912 AR) Leeuwarden
Tel. 058 2030193

Lees meer informatie over merkenrecht op https://binnema-advocatuur.nl/advocaten-diensten/intellectuele-eigendom/