Ziekteverzuim, alleen kostenpost of de weg naar winst?

Ondernemen in de autobranche is de laatste jaren geen sinecure. De crisis heeft het vet van de botten gegeten bij de meeste ondernemers in de autobranche. Sommige merken hebben daar minder last van met succesvolle modellen en of (belasting) technische ontwikkelingen.

U zult zich afvragen of deze tekst geschreven is door een bedrijvendokter of een autominnende bedrijfsarts. Dat laatste is het geval. Echter een slecht ziekteverzuimbeleid en slecht preventiebeleid kunnen binnen een garage het verschil maken tussen winst en verlies, voor zowel de werkgever (financieel en goed personeel binden) als de werknemer (gezondheid en werkplezier). Met name nu de wetgeving de werkgever bij langdurig ziekteverzuim/ WIA-instroom lang verantwoordelijk houdt zodat de kosten in lengte van jaren oplopen. Verder is het gezond oud worden bij steeds langer moeten doorwerken tot 67 jaar of bij verder uitstellen van de pensioengerechtigde leeftijd voor zowel werknemer als werkgever van vitaal belang. Dit is ook een voorwaarde om later nog leuke dingen te kunnen doen op oudere leeftijd. Bij goed werkgeverschap hoort een degelijk gezondheids- en preventiebeleid, maar er moet altijd sprake zijn van een gezonde afweging van kosten en baten. Een faillissement  kan natuurlijk niet het doel zijn……… Bij goede arbeidsomstandigheden in de ruimste zin van het woord, denk ook aan een goede werksfeer, zal de werknemer ook niet direct vertrekken voor 100 euro meer in de portemonnaie.  
 
De afgelopen jaren heb ik met veel plezier gewerkt binnen een groot garagebedrijf waarbij ik als bedrijfsarts heb aangedrongen op het verbeteren van de arbeidsomstandigheden (werkgever) en een nette manier van werken (werknemer). Dit begon met rondgangen op de werkvloer. Poetsers en monteurs werden gevraagd om minder kwistig te zijn met ontvetters en oplosmiddelen. Naast minder gebruik, namen ook de gezondheidsklachten af, in een enkel geval evident. Hierdoor nam het ziekteverzuim af en het plezier in het werk toe. Op een andere afdeling, in de schadeherstel, werden meer krukjes verstrekt en later ook meer bruggen geplaatst.

Op lange termijn geeft dit minder WIA-instroom en het werk kan sneller en plezieriger gedaan worden. De werknemer heeft minder last en minder risico om zijn werk kwijt te raken en in een tweede spoortraject te komen. Dit is een traject waarbij er moet worden gekeken naar de mogelijkheden buiten het eigen bedrijf, omdat er, door de ernst van de beperkingen bij de eigen werkgever, geen mogelijkheden meer zijn. Deze laatste conclusie kan overigens alleen worden getrokken na arbeidsdeskundig onderzoek.

Kortom, voor werkgever en werknemer is het erg lonend om samen te werken bijvoorbeeld door deze zaken betreffende arbeidsomstandigheden te bespreken tijdens het werkoverleg. De kosten zijn geen argument immers het levert meestal geld op (korte en lange termijn) net als het inhuren van een goede arbodienst en of een goede bedrijfsarts waarvoor in grote lijnen geldt dat elke euro die je er in stopt vele meer oplevert. Immers een dag ziekteverzuim kost “all inclusive” snel 250 euro, zodat bij een bedrijf met 100 werknemers een verzuimdaling van 1% rond 50 duizend euro kan opleveren…………

Ga je met 100 man bijvoorbeeld van 6 naar 4% dan is dat een bedrag van rond een ton. Het verschil tussen winst en verlies, ook na aftrek van de kosten van de arbodienst en of de bedrijfsarts. En dan spreken we nog niet eens over de kosten bij een eventuele instroom in de WIA. Dan kan de schade per medewerker over een periode tot 12 jaar in de tonnen oplopen…………

Pieter van der Werff, bedrijfsarts