Enige tijd geleden ontving ik een vraag via de redactie. De casus is uit het leven gegrepen. Een bedrijf ruilt haar bedrijfswagen met diverse reclame-uitingen van haar bedrijf in en haalt haar reclame zelf niet van de wagen af. Het autobedrijf verkoopt de bedrijfswagen vrijwel direct door, maar heeft geen tijd meer om de reclame te verwijderen. De nieuwe eigenaar blijft vervolgens doodleuk doorrijden met de reclame op de wagen. Je kan je voorstellen dat het niet prettig is wanneer iemand anders in een bedrijfsauto rijdt met jouw reclame erop. Straks neemt hij als een maniak deel aan het verkeer en dat is natuurlijk schadelijk voor de goede naam van jouw bedrijf. Wat zijn dan je rechten als je een bedrijfsauto inruilt en de auto wordt vervolgens met reclame doorverkocht? Wat is dan de positie van het autobedrijf als verkoper? Wat kun je dan doen? Spreek je de garagehouder aan of de huidige eigenaar van de bestelbus? In de rechtspraak heb ik geen vergelijkbare gevallen gevonden. Toch denk ik dat je hier wel iets tegen kan ondernemen.

De wet spreekt niet van bedrijfsnaam, maar van handelsnaam. Een handelsnaam, is de naam die naar buiten toe wordt gebruikt als aanduiding van de onderneming. De handelsnaam wordt enkel beschermd als u er gebruik van maakt, een inschrijving of een aanvraag is niet vereist. Beslissend is of er verwarringsgevaar bij het relevante publiek bestaat. Van belang is de doelgroep van de onderneming of op wie de reclame van de onderneming zich richt. Indien er inbreuk wordt gemaakt op de handelsnaam kan er tegen opgetreden worden. De onderneming die de handelsnaam voert kan vragen om staking van het gebruik van de handelsnaam omdat het gebruik onrechtmatig is.

Je kan echter niet op basis van de handelsnaamwetgeving optreden indien de ander de bedrijfsnaam niet als handelsnaam gebruikt. Het is goed denkbaar dat de willekeurige derde die de bestelbus van het autobedrijf heeft gekocht een particulier is of een geheel ander bedrijf heeft en behalve het rondrijden met uw bedrijfsnaam op zijn bestelbus geen andere handelingen verricht. Op basis van handelsnaamwetgeving kom je dan niet ver.

Zijn er dan andere mogelijkheden om hiertegen op te treden? De reclames zullen vaak merken van het bedrijf zijn. Hierop is het merkenrecht van toepassing. Voorwaarde is wel dat het merk is ingeschreven. Het merkenrecht dient om te voorkomen dat je als consument in verwarring raakt over de herkomst van producten of diensten en om te voorkomen dat concurrenten oneerlijk profiteren van de reputatie van een merk. Als een ander jouw merk voert, kan je hiertegen optreden. Het enkel in een auto rondrijden, zou daar mogelijk onder kunnen vallen. Het merkenrecht biedt waarschijnlijk een uitkomst.

Maar wat als het merkenrecht geen uitkomst biedt als je geen geregistreerd merk hebt? Zijn er dan helemaal geen mogelijkheden om hier iets tegen te ondernemen? In ons recht kan altijd worden teruggevallen op een aantal algemene leerstukken. Een voorbeeld daarvan is de zogenaamde onrechtmatige daadsactie. Iemand mag in zijn algemeenheid niet zodanig handelen dat hij daardoor een ander schade toebrengt. Wanneer iemand rondrijdt met jouw reclame en daardoor schade toebrengt aan jouw naam, kan dat onrechtmatig zijn. In zo'n geval kan je actie ondernemen, althans denk ik dat je best kans hebt dat een rechter oordeelt dat de reclame verwijderd dient te worden.

Het is ook niet zeker of het autobedrijf in deze casus vrijuit gaat. De relatie met het autobedrijf wordt namelijk beheerst door het algemene leerstuk van de redelijkheid en billijkheid. Dit betekent dat de het autobedrijf rekening moet houden met de belangen van haar klanten. Het zomaar meegeven van een auto met reclameuitingen van een andere klant kan onzorgvuldig zijn. Ik kan mij voorstellen dat van een autobedrijf met succes verlangd kan worden dat zij de reclame verwijdert voordat de auto wordt doorverkocht. Als met het autobedrijf is afgesproken dat zij de reclame zou verwijderen, moet het autobedrijf dat hoe dan ook doen. Dergelijke afspraken zijn bindend.

Kortom, wanneer een derde jouw bedrijfsnaam en reclame op een bestelbus gebruikt, en je daar niet mee geassocieerd wilt worden, kan je een aantal dingen doen. Zowel richting deze derde als richting het autobedrijf. Mogelijk biedt het merkenrecht een oplossing. Anders gaat het dan om algemene acties die ons civiele recht mogelijk maken. Ik acht de kans aanwezig dat een rechter je dan gelijk geeft. Absolute zekerheid heb je echter pas als je de reclame zelf verwijderd. Dat kost misschien even wat moeite maar kan een hoop ellende voorkomen!

 Deze column werd geschreven door Mr. T. (Tjerk) Binnema van De Haan Advocaten & Notarissen. Mocht u zelf met een juridische vraag zitten of een interessant onderwerp voor een volgende rubriek weten, schroom dan niet en laat het hem weten, input vanuit het veld is altijd zeer welkom. 

mr. Tjerk Binnema is autoliefhebber en advocaat.
Heeft u een juridische vraag of weet u een interessant
onderwerp voor een column?
Neem dan contact met hem op:
Dit e-mailadres wordt beveiligd tegen spambots. JavaScript dient ingeschakeld te zijn om het te bekijken.
James Wattstraat 4 B2 (8912 AR) Leeuwarden
Tel. 058 2030193

Lees meer informatie over merkenrecht op https://binnema-advocatuur.nl/advocaten-diensten/intellectuele-eigendom/

Algemene voorwaarden, in de volksmond ook wel 'de kleine lettertjes' genoemd. Veel ondernemers maken er gebruik van, maar in de autobranche zie ik toch vaak dat ondernemers geen algemene voorwaarden hebben. In het schaarse geval dat een ondernemer wel algemene voorwaarden heeft, liggen ze vaak in een lade van het bureau te verstoffen en wordt er niks mee gedaan. En dat terwijl je er toch heel veel aan kan hebben.

Ten eerste kan het gebruik van algemene voorwaarden je veel administratieve rompslomp schelen. Algemene voorwaarden zijn namelijk uitermate geschikt om veelvoorkomende formaliteiten bij bijvoorbeeld de verkoop van een auto of iets anders te regelen. Denk bijvoorbeeld aan betalingstermijnen, termijnen waarbinnen geklaagd moet worden wanneer er iets mankeert aan de auto, garantietermijnen, etc. Wanneer je bij elke deal met deze zaken rekening moet houden, kost dit veel te veel tijd en blijft er geen tijd meer over voor het echte 'ondernemen'. Als je dus gebruik maakt van algemene voorwaarden en dergelijke formaliteiten daarin opneemt, zijn al deze zaken in één keer goed geregeld en kost het niet elke keer weer tijd.

Risico-beperking
Algemene voorwaarden worden ook vaak gebruik voor het verleggen van risico's. Stel, je verkoopt een auto of voert een reparatie uit. Dan kan er eens iets misgaan. Een praktisch ingestelde ondernemer probeert dat soort problemen in goed overleg met de klant op te lossen. Dan behoud je immers een "tevreden klant". In sommige gevallen lukt dat niet of is er geen oplossing voorhanden. Om dergelijke situaties te voorkomen, althans te verkleinen, kan het zinvol zijn goede algemene voorwaarden te gebruiken. In veel gevallen is het mogelijk om dergelijke risico's te beperken door hiervoor een regeling op te nemen in de algemene voorwaarden.

Een ander voorbeeld is beperking van schade. Geen enkele ondernemer zit erop te wachten om geconfronteerd te worden met een schadeclaim van een klant. Algemene voorwaarden zijn daarvoor een mogelijk redmiddel. In algemene voorwaarden wordt de aansprakelijkheid van de ondernemer voor schade meestal beperkt of volledig uitgesloten. In veel gevallen kun je daar als ondernemer een beroep op doen en kun je een schadeclaim afweren middels een beroep op de algemene voorwaarden. Als je voornamelijk zaken doet met particulieren, de welbekende "consument", zal dat echter niet altijd opgaan.

'Eigendomsvoorbehoud'
Naast het beperken van risico's en het regelen van veelvoorkomende formaliteiten, kan je algemene voorwaarden ook gebruiken om meer zekerheid voor je bedrijfsvoering te creëren. Denk dan met name aan de zekerheid dat een klant zijn afspraken met je nakomt. Niets is immers vervelender dan rekeningen voor geleverde producten die niet worden voldaan. In algemene voorwaarden kunnen daarvoor meerdere oplossingen gecreëerd worden. Bijvoorbeeld door een zogenaamd 'eigendomsvoorbehoud' op te nemen. Als je dat doet, blijf je eigenaar van een geleverde auto of ander product totdat de klant volledig heeft betaald. Betaalt hij dan niet dan kan je de auto weer opeisen. Het 'eigendomsvoorbehoud' brengt namelijk met zich mee dat je nog steeds de eigenaar van de auto bent. De klant rijdt er dus wel in, maar is nog geen eigenaar! Als de klant je niet betaalt, wordt je schade door zo'n eigendomsvoorbehoud behoorlijk beperkt. Ook is het bijvoorbeeld mogelijk dat in de algemene voorwaarden een boeteclausule wordt opgenomen. Dit kan voor de klant een prikkel zijn tot het nakomen van de gemaakte afspraken.

Gerechtelijke procedure
Wanneer je in een gerechtelijke procedure verwikkeld raakt, kunnen in de algemene voorwaarden zaken geregeld worden die dan in je voordeel zijn. Bijvoorbeeld omtrent de kosten die bij zo'n procedure gemaakt moeten worden. Als dat niet gedaan wordt, zal de rechter meestal uitgaan van standaardtarieven die lager zijn dan de tarieven die in de algemene voorwaarden opgenomen kunnen worden. Een ander belangrijk voordeel wat in de algemene voorwaarden geregeld kan worden is dat er geprocedeerd moet worden bij de rechtbank in de woonplaats of vestigingsplaats van de ondernemer. Als dat niet is gebeurd, is uitgangspunt dat geprocedeerd wordt in de woonplaats of vestigingsplaats van de klant. Als je dan vanuit Noord-Nederland zaken doet met een klant uit Limburg moet je naar de Rechtbank in Limburg, tenzij in de algemene voorwaarden staat dat de Rechtbank Noord-Nederland over de zaak moet oordelen en je er op deze manier dus een 'thuiswedstrijd' van maakt. Dit scheelt de nodige reistijd voor zowel jou als voor je advocaat en ik hoef natuurlijk niet uit te leggen dat dat ook behoorlijk scheelt in de kosten!

Vreemde eend in de autobranche
Veel grote bedrijven maken gebruik van algemene voorwaarden. Toch zie ik dat er in de autobranche veel ondernemers zijn die het nog steeds zónder doen. Algemene voorwaarden zijn een beetje een "vreemde eend" in de autobranche. Dat je er geen gebruik van maakt, is natuurlijk je goed recht, maar ik vind het wel jammer dat je er geen gebruik van maakt. Ik denk oprecht dat je jezelf en je bedrijf daarmee te kort doet. Algemene voorwaarden bieden namelijk veel voordelen, waarvan ik zojuist al een aantal voorbeelden noemde. Dus, mocht je nog geen gebruik maken van algemene voorwaarden: word wakker, gooi het roer om en doe je voordeel met 'de kleine lettertjes'!

Deze column werd geschreven door mr. T. (Tjerk) Binnema van De Haan Advocaten & Notarissen. Mocht u zelf met een juridische vraag zitten of een interessant onderwerp voor een volgende rubriek weten, schroom dan niet en laat het hem weten, input vanuit het veld is altijd zeer welkom.

U kunt contact met hem opnemen per e-mail: Dit e-mailadres wordt beveiligd tegen spambots. JavaScript dient ingeschakeld te zijn om het te bekijken.  

De Autoriteit Consument en Markt heeft de autobranche onlangs een duidelijke opdracht gegeven: voor de verkoop van nieuwe auto's dient vanaf 1 november a.s. de verkoopprijs inclusief alle onvermijdbare kosten te zijn. In het nieuws werd dit bericht breed uitgemeten. Wat betekent dit nu precies? Wat zijn de gevolgen voor de verkoop van nieuwe auto's? Heeft dit ook consequenties voor de markt voor occasions?

Wat de Autoriteit Consument en Markt in feite doet, is niks meer dan erop toezien dat de wet wordt nageleefd. In het Nederlandse Burgerlijk Wetboek is namelijk bepaald dat een ondernemer een duidelijk prijsbeleid dient te hanteren wanneer hij zaken doet met een consument. Een duidelijk prijsbeleid houdt onder andere in dat alle kosten die onvermijdbaar zijn bij de advertentieprijs inbegrepen zijn.

Voor de verkoop van nieuwe auto's betekent dit dat alle onvermijdbare kosten vermeld moeten worden in de advertentieprijs. Bij nieuwe auto's zal het met name gaan om de BPM. Al wordt dit meestal wel vermeld. Kosten die vaak niet vermeld worden, zijn de kosten die in de branche als "autorijklaarkosten" bekend staan. Dus de kosten voor bijvoorbeeld de kentekenplaten of het poetsen van de auto en de andere kosten om de auto geschikt te maken om de nieuwe eigenaar in zijn nieuwe auto de weg op te laten gaan. Het gaat dus om alle kosten die onvermijdelijk gemaakt moeten worden door de consument om de auto te kunnen kopen.

Wanneer een ondernemer geen duidelijk prijsbeleid hanteert, kan dat tot verschillende juridische consequenties leiden. De Autoriteit Consument en Markt heeft de bevoegdheid om een boete op te leggen en dus te handhaven. Het kan dus tot strafmaatregelen leiden. Ook kan de koper in het verweer komen. Als hij door het onduidelijke prijsbeleid schade leidt, kan de consument de ondernemer aanspreken en zijn schade claimen. Ook kan een consument de koopovereenkomst "vernietigen", wat betekent dat de koop terug gedraaid kan worden.

De Autoriteit Consument en Markt heeft nu onlangs aangekondigd dat zij gaat handhaven wanneer bij de verkoop van nieuwe auto's geen transparant prijsbeleid wordt gehanteerd. Zij zal zich daarbij in eerste instantie richten op de importeurs. De importeur bepaalt immers vaak hoe haar dealers hun prijzen bepalen en dus hoe de prijzen naar de consument gepresenteerd worden. Alleen importeurs, en daarmee dus de dealerbedrijven, zullen in beginsel hun prijsbeleid moeten aanpassen als zij geen boete van de Autoriteit Consument en Markt willen riskeren.

Voor de verkoop van gebruikte auto's heeft de Autoriteit Consument en Markt (nog) geen maatregel aangekondigd. De verwachting is dat het prijsbeleid voor gebruikte auto's het aangepaste prijsbeleid voor nieuwe auto's zal volgen. Het feit dat er door de Autoriteit Consument en Markt niet wordt aangekondigd dat er tegen een onduidelijk prijsbeleid bij de verkoop van occasions wordt gehandhaafd, is echter geen vrijbrief om bij de verkoop van occasions een onduidelijk prijsbeleid te hanteren. De wetgeving die een duidelijk prijsbeleid voorschrijft, geldt namelijk ook voor occasions. Het is dus evengoed mogelijk dat hiertegen wordt opgetreden. Ook heeft een koper van een occasion evenveel rechten als de koper van een gloednieuwe auto. De kans dat de koop bij een occasion wordt vernietigd is dus even groot.

In de media werd het aangekondigd als een grote ontwikkeling: vanaf 1 november 2016 moeten alle onvermijdbare kosten bij de aankoop van een nieuwe auto vermeld worden. Vanuit juridisch perspectief is dit echter niks nieuws. De wet waarop dit berust, bestaat al veel langer. Het enige verschil is dat de Autoriteit Consument en Markt nu pas aankondigt hiertegen te handhaven. In beginsel hoeven echter alleen de importeurs en daarmee de dealerbedrijven op hun hoede te zijn. De Autoriteit Consument en Markt heeft immers aangekondigd te gaan handhaven bij de verkoop van nieuwe auto's. Echter ook bij de verkoop van occasions is een onduidelijk prijsbeleid in strijd met de wet. Ook in dat geval zou het dus tot nare consequenties kunnen leiden.

Rubriek Auto en Recht

Het komt geregeld voor: de kilometerstand op de teller van een auto klopt niet. Volgens officiële bronnen zou één op de 18 auto’s een onjuiste tellerstand hebben. De tellerstand wijkt af doordat er in het verleden een andere teller in de auto is geplaatst of doordat de stand moedwillig is aangepast. Ook wanneer je als bedrijf geen kwaad in de zin hebt, kun je hiermee geconfronteerd worden en in vervelende situaties terechtkomen.

Wanneer een auto met een onjuiste kilometerstand door een bedrijf is verkocht, zal de koper vrijwel zeker verhaal gaan halen. Succes voor de koper is meestal gegarandeerd. Het is namelijk vaste rechtspraak dat een koper mag vertrouwen op de opgegeven kilometerstand en dat dit een dermate essentiële eigenschap van een auto is dat dit een “wanprestatie” oplevert door het enkele feit dat de tellerstand niet klopt.

In een dergelijk geval heeft de koper er recht op dat zijn nadeel wordt opgeheven. De koper kan van de koop af of schadevergoeding vorderen, bestaande uit het verschil tussen de waardes van de auto bij de uiteenlopende tellerstanden. Uit jurisprudentie kan worden afgeleid dat rechters daarbij bijvoorbeeld aansluiting zoeken bij ANWB-koerslijsten.

Het voorgaande betekent echter niet dat auto’s met een discutabele kilometerstand daardoor niet verkoopbaar zijn. Dat is wel mogelijk, maar de koper moet dan “ondubbelzinnig” op de hoogte worden gebracht over de twijfels of bekendheid omtrent de onjuistheid van de tellerstand. Een standaardvermelding in een advertentie of website volstaat echter niet. De koper moet er specifiek op gewezen worden dat er over de juistheid van de tellerstand wordt getwijfeld. Wanneer daaraan voldaan wordt, kan een koper vervolgens niet bij de verkoper aankloppen wanneer achteraf blijkt dat de twijfel wordt bevestigd en de tellerstand inderdaad niet juist blijkt te zijn.

De hiervoor geschetste situatie speelt zich af tussen de koper en de verkoper. Sinds 1 januari 2014 is het daarnaast ook mogelijk dat iemand die sjoemelt met kilometerstanden geconfronteerd wordt met strafvervolging. In de Wegenverkeerswet is sjoemelen met tellerstanden namelijk sinds 1 januari 2014 strafbaar gesteld. Artikel 70 m van de voornoemde wet luidt als volgt:

“Het is een ieder verboden om de tellerstand van bij algemene maatregel van bestuur vastgestelde categorieën motorrijtuigen die dienen te zijn ingeschreven en tenaamgesteld zodanig te wijzigen of te doen wijzigen of de werking van de kilometerteller zodanig te beïnvloeden of te doen beïnvloeden dat de op de teller aangegeven afstand niet overeenkomt met de door dat motorrijtuig werkelijk afgelegde afstand.”

Wanneer deze bepaling wordt overtreden, kan de overtreder geconfronteerd worden met strafoplegging door de strafrechter. Een koper die na het ontdekken van een onjuiste tellerstand niet op een juiste manier wordt benaderd, zal naar alle waarschijnlijkheid aangifte doen bij de politie en dat leidt tot vervelende situaties.

Tenslotte speelt er nog een laatste risico en dat is meer van commerciële aard. Kopers van auto’s met teruggedraaide kilometerstanden weten vaak alle fora en andere sites op internet te vinden waar zij hun gal spuwen over het bedrijf waar zij een dergelijke auto hebben gekocht. Kopers schuwen dergelijk gedrag niet, ook wanneer het bedrijf dat de auto verkoopt helemaal geen kwaad in de zin heeft. Dergelijke negatieve publiciteit is natuurlijk niet goed voor de bedrijfsvoering en het is dus goed om dat te voorkomen.

Het komt dus geregeld voor dat de kilometerstand op de teller van een voertuig niet klopt. Ook een verkoper die geen kwade bedoelingen heeft, kan hiermee geconfronteerd worden. Ongevraagd zal dit tot grote problemen leiden en in een dergelijk geval is het verstandig dit direct op een correcte wijze met de koper van een dergelijk voertuig op te lossen.

Mocht het zo zijn dat u een auto verkoopt waarbij u twijfelt over de juistheid van de tellerstand, dan doet u er verstandig aan uw twijfel te delen met een potentiële koper en dit ook op een “ondubbelzinnige” wijze te doen. Wanneer u daaraan voldoet, kan een koper immers achteraf niet bij u aankloppen met de mededeling dat u uw twijfel met hem had moeten delen.

Deze column werd geschreven door mr. T. (Tjerk) Binnema van De Haan Advocaten & Notarissen. Mocht u zelf met een juridische vraag zitten of een interessant onderwerp voor een volgende rubriek weten, schroom dan niet en laat het hem weten, input vanuit het veld is altijd zeer welkom. U kunt contact met hem opnemen per e-mail: Dit e-mailadres wordt beveiligd tegen spambots. JavaScript dient ingeschakeld te zijn om het te bekijken. .

In dit artikel vertelt Mr. Tjerk Binnema, vaste columnist in ons magazine Autoplus PRO, over zijn passie voor Italiaanse auto’s. Begonnen met een Alfa 33 16v QV en later werden het alleen maar Lancia’s, waaronder opvallend veel Kappa Coupé’s en als laatste aanwinst de Flavia Coupé. Lancia’s worden in Nederland niet meer geleverd, maar de passie voor het Italiaanse merk blijft altijd bestaan!

Ontstaan van de passie
“Mijn passie voor Italiaanse auto’s”, zo begint Mr. Binnema, “is op jonge leeftijd ontstaan. Ik vond auto’s altijd al mooi. Mijn vader reed altijd BMW of Mercedes. Je zou dus denken dat ik ook voor een Duitser zou gaan. Ik waardeer Duitse auto’s ook wel, maar toch ben ik besmet met het Italiaanse autovirus.

Mijn eerste.....
Mijn eerste auto kocht ik toen ik nog op het Stedelijk Gymnasium in Leeuwarden zat. Mijn eerste Italiaan was een grijze Alfa 33 16v QV. Deze auto was zo snel als de brandweer. De kwaliteit was echter van mindere orde. Al na een maand hield hij ermee op en is hij teruggegaan naar de verkoper. Ik wilde perse een Alfa Romeo dus mijn tweede auto was weer een Alfa 33 16v QV. Deze kocht ik bij een Alfaspecialist in Berlikum. De gebreken aan de eerste auto weerhielden mij niet om weer voor een Italiaan te kiezen. Het virus was hardnekkig! Ditmaal een rode. Bij de dealer gekocht en absoluut een auto waar goed op was gepast. Hij was wel iets minder snel, maar werkelijk in een zeer nette staat. Ik deel mijn passie met mijn broer. Hij had op dat moment ook een Alfa 33 en we waren ook lid van een club. We zijn nu nog steeds even enthousiast. Mijn broer is ook jurist en onze autohobby is een mooie afwisseling van de juristerij. Op enig moment, ik zat in het examenjaar van het Gymnasium, besloten mijn broer en ik ons autobezit uit te breiden. We wilden ook graag een Alfa 75. De moeder van een vriend van ons had zo’n ding en de achterwielaandrijving was wel erg leuk. Donuts draaien op de parkeerplaats en dat soort grappen. De eerste Alfa 75 die wij aanschaften was een 2 liter twinspark. Hij was wel iets minder snel dan mijn 33, maar het reed subliem. De gewichtsverdeling van deze auto is 52% voor en 48% achter. Vandaar ook een gewilde circuitauto. Toen mijn broer en ik allebei rechten gingen studeren, kwam de hobby niet op een laag pitje te staan. Integendeel, de hobby werd groter. We werkten veel naast de studie en konden met ons hard verdiende geld zodoende ons autobezit uitbreiden. Als we niet in de collegebank zaten of aan het werk waren, waren we op pad om onderdelen voor onze auto’s te halen of met de auto’s aan de slag. Zodoende kwamen we op allerlei plaatsen en leerden we veel autoliefhebbers kennen. Nadat we onze studie hadden afgerond, gingen we werken en konden we wat minder tijd aan onze hobby besteden, maar we hebben onze auto’s nog steeds.

We hebben nu een loodsje met daarin de auto’s die we gezamenlijk door de jaren heen hebben verzameld:
• Alfa 33 16v QV (mijn tweede auto heb ik dus nog steeds!)
• Alfa 75 turbo America;
• Alfa 75 twinspark;
• Lancia Kappa Coupé 2.4 (blauw);
• Lancia Kappa Coupé 2.4 (blauw);
• Lancia Kappa Coupé 2.4 (zwart);
• Lancia Kappa Coupé 2.4 (zwart);
• Lancia Kappa Coupé 2.4 (groen);
• Lancia Kappa Coupé 2.0 20v turbo (grijs);
• Coupe Fiat 2.0 20v turbo (getuned door Carly Motors)
• Lancia Flavia Coupé 2.0

Daarnaast heb ik dagelijks nog een tijdje in een Lancia Thesis gereden. Ik dacht dat dat een goede opvolger van de Kappa zou zijn. Niets bleek minder waar. Deze auto had de ene storing na de andere... En dat terwijl een groot deel van die techniek Duits is!

Ik heb de Thesis dus weg gedaan en rij nu dagelijks in de Kappa Coupé 2.0 20v turbo. Het is al een wat oudere auto, maar het is een genot om in te rijden. Het is een heel uitgesproken model: je vindt hem mooi of je vindt hem lelijk. Het gaat om een auto die met de hand in elkaar is gezet door koetsbouwer Maggiora en er zijn wereldwijd slechts 3263 van gebouwd. In Nederland zijn er maar iets van tien geleverd. Mijn broer en ik hebben drie van de originele Nederlanders door de jaren heen verzameld. De rest is ingevoerd. Het is natuurlijk geen kilometervreter. Als ik eens ver weg moet voor een rechtszaak of bespreking neem ik daarom de gezinsauto mee: een BMW 525d touring. Een hele fijne en degelijke auto, maar met geen enkele emotie of passie!

Mr. Tjerk Binnema bij zijn Lancia Flavia CoupéKappa Coupé
Door de jaren heen is de liefde voor Lancia gegroeid. Als je nog heel jong bent, spreekt het klassieke merk je niet echt aan. Dan kijk je meer naar Alfa’s. Ik trek me echter niet snel wat aan van wat andere mensen denken. Daarom kochten mijn broer en ik al op relatief jonge leeftijd onze eerste Lancia Kappa Coupé. Het is jammer dat dit merk op zijn retour is en de Lancia Kappa Coupé eigenlijk de laatste unieke Lancia is. Onlangs hoorde ik van een cliënt die actief is in de Italiaanse autobranche dat Lancia er wellicht helemaal mee moet stoppen.

Flavia Coupé
De Flavia Coupé was in beginsel een impulsaankoop. Ik heb het altijd erg mooie auto’s gevonden, maar dacht er nooit over eentje te kopen. Totdat mijn broer deze op internet zag. Hij was in nette staat en stond te koop voor een goede prijs. We zijn gaan kijken en hebben hem meegenomen. Toen we er een tijdje in reden, waren we allebei zeer tevreden met de aankoop. Het is een oude auto maar hij rijdt zeer comfortabel en komt redelijk mee in het verkeer.

Zelf sleutelen
Vermeldenswaardig is dat mijn broer en ik door de jaren heen ook behoorlijk wat tijd aan de auto’s en het sleutelen eraan hebben besteed. Mijn broer heeft meer verstand van de techniek. Samen hebben we bijvoorbeeld de Coupe Fiat helemaal uit elkaar gehaald en in elkaar gezet. Alles hebben we daarbij aangepakt.

Elk roestig boutje hebben we vervangen en het is nu net een speelgoedauto zo nieuw is alles. We deden dit bij een goede vriend van ons. Zijn vader had een garagebedrijf gespecialiseerd in Italiaanse auto’s in Rinsumageest. Hij heeft het bedrijf nu over genomen en is de enige aan wie ik mijn auto’s toevertrouw. Niet alleen omdat het een goede vriend is, maar omdat hij echt alles van Italianen weet. Een beetje een freak op Italiaans autogebied en dat zijn de besten!

Doordat mijn broer en ik nu allebei druk werk hebben en een gezin, besteden we minder tijd aan de auto’s. We hebben er wel vaak contact over, maar zoveel als vroeger kan natuurlijk niet. Het is wel leuk dat ik in mijn werk ook wel geregeld met ondernemers uit de autobranche in contact kom. Door de jaren heen heb ik ook wel wat verstand van auto’s gekregen en voor een ondernemer in de autobranche is dat prettig. Veel dingen snap ik direct en het is dan veel makkelijker praten. Vaak is er ook de gedeelde passie “auto’s” en dat zorgt voor leuke contacten en gesprekken”, zo besluit Mr. Tjerk Binnema het gesprek.

mr. Tjerk Binnema is autoliefhebber en advocaat.
Heeft u een juridische vraag of weet u een interessant
onderwerp voor een column?
Neem dan contact met hem op:
Dit e-mailadres wordt beveiligd tegen spambots. JavaScript dient ingeschakeld te zijn om het te bekijken.
James Wattstraat 4 B2 (8912 AR) Leeuwarden
Tel. 058 2030193

Lees meer informatie over Tjerk Binnema op https://binnema-advocatuur.nl/het-kantoor/advocaat-mr-tjerk-binnema/

Rubriek Auto en Recht

De hedendaagse mens is verzot op merken. Een telefoon moet van het merk Apple zijn. Op elk kledingstuk moet een “duur” logo prijken en ook de heilige koe moet natuurlijk voorzien zijn van het goede merk. In elke branche is een merk bepalend voor de prijs en in de autobranche is dit zeker het geval. Voordat zo’n merk waarde krijgt moet een autofabrikant als “merkgerechtigde” daar flink in investeren. Dure reclamespots, advertenties in tijdschriften en kranten, sponsoring van sportevenementen, noem het maar op. Alles wordt uit de kast getrokken om het merk zo bekend mogelijk te maken. Deze investeringen moeten terugverdiend worden en daarom doen fabrikanten er alles aan om hun merk te beschermen.

In de autobranche leidt het gebruik van een merk door “onbevoegden” geregeld tot problemen. Dit is met name te verklaren door het feit dat in de autobranche veel gehandeld wordt in tweedehands zaken, zoals occasions en gebruikte onderdelen. Een andere reden is dat naast dealerbedrijven ook auto’s en onderdelen verkocht worden door bedrijven die niet gelieerd zijn aan de fabrikant van een bepaald merk. Dit geldt eveneens voor onderhoudsbedrijven. Toch wil zo’n bedrijf zich soms op een bepaald merk richten en dit dan ook voor het publiek zichtbaar maken door het desbetreffende merk of de merknaam te gebruiken. In dat soort situaties leidt dit vaak tot verzet van de merkgerechtigde, de autofabrikanten of fabrikanten van onderdelen, en dan krijg ik geregeld de vraag of zo’n fabrikant als merkgerechtigde het gebruik van het merk dan mag verbieden.

Vaak is dit wel het geval. In de rechtspraak is hier al meerdere malen over geoordeeld. Zo is in de rechtspraak aangenomen dat het niet is toegestaan merkuitingen aan een bedrijfspand te plaatsen, wanneer daarvoor geen toestemming door de merkgerechtigde is gegeven. Ook is het niet toegestaan een domeinnaam voor een internetsite te gebruiken als daarin de merknaam wordt genoemd. Dit ook weer behoudens toestemming van de fabrikant van het merk. Het enkel hebben van zo’n domeinnaam mag wel, je mag de domeinnaam dan alleen niet gebruiken.

In sommige gevallen is het wel mogelijk om een merk te gebruiken. In de rechtspraak is dit zo verwoord dat het gebruik van het merk wel is toegestaan “voor zover sprake is van eerlijk gebruik in nijverheid en handel”. Wanneer een autohandelaar bijvoorbeeld een auto van het merk BMW wil verkopen, moet hij het merk “BMW” natuurlijk wel in zijn advertentie kunnen noemen. Verder is het onder omstandigheden soms toegestaan jezelf als specialist van een bepaald merk te presenteren. Ook dan kan de merknaam worden gebruikt. Dit is een grijs gebied en de vraag of het gebruik van het merk wel of niet is toegestaan is veelal afhankelijk van de omstandigheden van een concreet geval. Waar het in de kern om gaat is dat er geen verwarring bestaat bij het publiek over de vraag of een bepaald bedrijf een “commerciële band” heeft met de fabrikant van het betreffende merk. Zo is het dus niet mogelijk een bedrijf op te starten dat qua uiterlijk nagenoeg niks verschilt van een merkdealer van een bepaald merk en dan hetzelfde merk te gaan verkopen. Bij het publiek zal dan immers het idee ontstaan dat dit bedrijf formeel gelieerd is aan de fabrikant van het merk, terwijl dit in werkelijkheid helemaal niet zo is. Een dergelijke verwarring dient voorkomen te worden.

Uitgangspunt is dus dat een bedrijf een merk van een autofabrikant niet zomaar klakkeloos mag gebruiken. Soms is dit wel toegestaan, maar dan slechts bij wijze van uitzondering. Je kunt je voorstellen dat dit tot hoog oplopende discussies en conflicten kan leiden tussen bedrijven die graag een bepaald merk voor hun bedrijfsvoering willen gebruiken en de fabrikanten van zo’n merk die dit nu juist willen voorkomen. Voor juristen zijn dit veelal reuze interessante zaken. Voor een ondernemer kan het juist heel vervelend, tijdrovend en kostbaar zijn. Daarom doe je er als ondernemer goed aan gedonder met de fabrikant van een bepaald merk te voorkomen en dus spaarzaam met merkuitingen om te gaan.

mr. Tjerk Binnema is autoliefhebber en advocaat.
Heeft u een juridische vraag of weet u een interessant
onderwerp voor een column?
Neem dan contact met hem op:
Dit e-mailadres wordt beveiligd tegen spambots. JavaScript dient ingeschakeld te zijn om het te bekijken.
James Wattstraat 4 B2 (8912 AR) Leeuwarden
Tel. 058 2030193

Lees meer informatie over merkenrecht op https://binnema-advocatuur.nl/advocaten-diensten/intellectuele-eigendom/

Rubriek Auto en Recht 

In mijn vorige columns stond ik stil bij een juridisch onderwerp dat veel speelt in de autobranche. Ik ben ingegaan op de positie die uw klant als consument tegenover u inneemt bij de aan- en verkoop van een occasion. De conclusie was dat consumenten in Nederland door de wetgever worden beschermd en dat dit voor u als ondernemer soms tot een vervelende situatie kan leiden. In een dergelijke situatie bent u wellicht al eens met een advocaat in aanraking gekomen en anders is de kans aanwezig dat dit in de toekomst zal gebeuren. Het lijkt me daarom goed nu eens stil te staan bij mijn beroep en u iets te vertellen over wat het beroep van advocaat inhoudt.

Ik begin met een stukje geschiedenis. Het beroep van advocaat is een zeer oud beroep. Bij de Romeinen en ook al bij oude Germaanse stammen waren raadsmannen actief die met de hedendaagse advocaten zijn te vergelijken. Eigenlijk bestaat het beroep van advocaat al zo lang de mensheid het recht van de sterkste achter zich heeft gelaten en problemen middels een dialoog probeert op te lossen. De ene mens kan zich verbaal echter beter verdedigen dan de ander. Daarom laten mensen zich bij geschillen verdedigen door een gebekte raadsman en zo ontstond het beroep van advocaat. Zo is de advocaat ook aan zijn naam gekomen. Het woord advocaat is namelijk afgeleid van het Latijnse werkwoord  “ad vocare”, hetgeen betekent “erbij roepen”. De advocaat is dus sinds jaar en dag de persoon die bij een probleem wordt geroepen.

Het beroep van advocaat is dus al duizenden jaren oud en de beroepsgroep heeft zich daardoor sterk ontwikkeld. Zo zijn er voor de advocatuur speciale strenge gedragsregels geschreven. Aan deze regels moeten advocaten zich strikt houden en anders mogen ze hun beroep niet langer uitoefenen. Het bekendste landelijke voorbeeld waarin sprake was van vermeende overtreding van deze strenge regels is het proces van mr. Bram Moszkowicz dat voor hem leidde tot een verbod om nog langer als advocaat te werken. De vraag of hij zich wel of niet schuldig maakte aan overtreding van de gedragsregels, laat ik in hier in het midden, maar het is wel een duidelijk voorbeeld dat de advocatuur gebonden is aan strenge regels. Het zijn ook deze regels waarmee advocaten zich onderscheiden van andere juristen. Zoals bijvoorbeeld van juristen van rechtsbijstandverzekeraars. Dergelijke juristen zijn niet gebonden aan deze regels en daardoor zijn er ook minder waarborgen voor de kwaliteit van de werkzaamheden. Zo heeft een advocaat een beroepsgeheim en mag hij enkel het belang van zijn cliënt dienen. Zodoende is een cliënt er altijd van verzekerd dat zijn advocaat enkel zijn belang behartigt en zijn handelen niet door andere belangen laat bepalen. Met name in lastige situaties, waarin een advocaat er veelal bijgeroepen wordt, is dit een geruststellende gedachte voor cliënten.

Dat het beroep van advocaat al erg oud is, betekent niet dat er in de advocatuur geen ontwikkelingen plaatsvinden. Ook de advocaat moet zich aanpassen aan ontwikkelingen in onze samenleving en bijvoorbeeld de toenemende digitalisering. Onze samenleving is daarnaast de afgelopen decennia sterk verjuridiseerd. Waar een ondernemer vroeger slechts bij hoog oplopende problemen een advocaat raadpleegde, heeft een hedendaagse ondernemer veel vaker juridische vragen. Het is dus ook niet zo dat een advocaat alleen nog maar bij reeds ontstane problemen wordt ingeschakeld. De advocaat is daardoor niet langer alleen een proces-tijger die in een procedure voor zijn cliënt opkomt, maar ontwikkelt zich steeds meer naar een vertrouwde adviseur die een ondernemer ook in rustige tijden adviseert om op voorhand problemen te voorkomen.

Dit is een ontwikkeling die steeds verder zal plaatsvinden. Met name grote bedrijven beschikken inmiddels over eigen juristen die ook advocaat zijn. Deze advocaten adviseren deze grote bedrijven om mogelijke juridische problemen te voorkomen en staan de bedrijven bij zodra er zich daadwerkelijk problemen voordoen. Voor ondernemers in het MKB is het echter niet mogelijk een advocaat vast in dienst te nemen. De hoeveelheid werk is daarvoor te gering en de kosten te hoog. Toch bestaat er wel vraag naar een advocaat die niet alleen bij ontstane geschillen kan helpen, maar ook tussentijds de rol van vertrouwde adviseur kan vervullen. Het is nu de taak voor de advocatuur om op deze ontwikkeling in te spelen. Het kantoor waar ik werkzaam voor ben, speelt hier op in door een abonnementenservice aan ZZP-ers en MKB-ers aan te bieden, waardoor zij voor een gering maandelijks bedrag de beschikking hebben over hun eigen advocaat als vertrouwde juridisch adviseur. Ook voor kleine vragen is het dan mogelijk met een advocaat te bellen, zonder dat daar direct een factuur achter weg komt.

In dit artikel dus geen specifiek onderwerp over het raakvlak tussen auto’s en recht. Het is echter goed om in het algemeen iets over het beroep van advocaat te vertellen en daarmee voor u als ondernemer ook een wat beter beeld te geven van wat de advocaat nu precies doet. U heeft misschien al eens contact gehad met een advocaat en anders is de kans aanwezig dat dit in de toekomst zal gebeuren. Het is in dat geval goed om alvast te weten met wie u dan zaken doet.

mr. Tjerk Binnema is autoliefhebber en advocaat.
Heeft u een juridische vraag of weet u een interessant
onderwerp voor een column?
Neem dan contact met hem op:
Dit e-mailadres wordt beveiligd tegen spambots. JavaScript dient ingeschakeld te zijn om het te bekijken.
James Wattstraat 4 B2 (8912 AR) Leeuwarden
Tel. 058 2030193

Lees meer informatie over het werk van een advocaat op https://binnema-advocatuur.nl/contact-advocaat-leeuwarden/

Rubriek Auto en Recht 

In mijn vorige column kwam ik met een duidelijke boodschap: consumenten genieten in Nederland veel bescherming. Als ondernemer is het goed u daarvan bewust te zijn en altijd duidelijk te zijn over wat u verkoopt. Bij de verkoop van een tweedehands auto rust erop de verkoper een vergaande mededelingsplicht ten aanzien van gebreken. Naar aanleiding van mijn column kreeg ik de vraag of dit alleen voor de verkoper geldt of dat dit ook geldt voor een particulier die een auto inruilt. Het komt namelijk nogal eens voor dat iemand een auto inruilt waar het nodige aan mankeert. De ondernemer zal zich daar niet altijd van bewust zijn en kan zo met een behoorlijke kostenpost blijven zitten.

De bescherming van consumenten is gebaseerd op Europese regelgeving. Europa is sterk gefocust op consumentenbescherming en heeft de bescherming van professionele ondernemers minder hoog in het vaandel staan. Om te kijken of een ondernemer een zaak kan hebben tegen de consument die een auto met allerlei gebreken inruilt, moet dus worden teruggevallen op onze eigen nationale wetgeving. Toen ik de bovengenoemde vraag gesteld kreeg, dacht ik direct aan een vrij recente uitspraak van een rechtbank in Oost Nederland. In deze zaak had een particulier een auto ingeruild die tamelijk veel olie verbruikte. Het olieverbruik was zo hoog, dat er na elke rit enorm veel olie bijgevuld moest worden. Het kon dus niet anders dan dat de particulier hiermee bekend moest zijn. Het autobedrijf voelde zich bedonderd en probeerde verhaal te halen bij de particulier. Deze gaf niet thuis en het draaide uit op een rechtszaak. Het oordeel van de rechter over de vraag of op een particulier ook een mededelingsplicht rust beantwoordde de rechter als volgt:

“Een mededelingsplicht van een leek ten opzichte van een professional, zoals hier het geval, kan naar het oordeel van de kantonrechter niet snel worden aangenomen”.

Waar op een professionele ondernemer dus een verstrekkende mededelingsplicht rust, wordt van een particulier in beginsel niet verwacht dat hij mededelingen hoeft te doen. In de zaak liep het voor het autobedrijf vervolgens niet goed af omdat niet bewezen kon worden dat het hoge olieverbruik ook aanwezig was ten tijde van inruil van de auto. Een vervelende uitkomst voor het autobedrijf, maar wel een duidelijke uitspraak van de rechter. Particulieren trekken dus meestal aan het langste eind en de les voor een autobedrijf is dus dat inruilauto’s altijd goed gecontroleerd moeten worden.

Wanneer een particulier een auto dus inruilt, zal een autobedrijf veelal geen verhaal kunnen halen wanneer het blijkt om een auto te gaan die behept is met allerlei gebreken. Dit zal slechts anders zijn wanneer bewezen kan worden dat de particulier hier mededelingen over had moeten doen. Ik kan u hierbij al aangeven dat dit in een procedure een moeilijk punt is.

Consumenten worden dus niet alleen beschermd wanneer ze iets kopen, maar ook wanneer ze iets inruilen. Hieraan kan niets worden veranderd en daarom is goed om daar als ondernemer bewust van te zijn. De tip die ik u dus mee wil geven is de volgende: wordt er iets ingeruild, controleer dan goed wat u aankoopt. Wanneer achteraf namelijk blijkt dat u een barrel heeft ingeruild, zult u daar helaas toch mee blijven zitten.

Tjerk Binnema

mr. Tjerk Binnema is autoliefhebber en advocaat.
Heeft u een juridische vraag of weet u een interessant
onderwerp voor een column?
Neem dan contact met hem op:
Dit e-mailadres wordt beveiligd tegen spambots. JavaScript dient ingeschakeld te zijn om het te bekijken.
James Wattstraat 4 B2 (8912 AR) Leeuwarden
Tel. 058 2030193

Lees meer informatie over het kopen en inruilen van een auto op https://binnema-advocatuur.nl/advocaten-diensten/overeenkomsten-contracten/

Rubriek Auto en Recht 

Bij de combinatie auto en recht denken veel mensen aan mr. Bram Moszkowicz die in zijn Aston Martin Vanquish met Eva Jinek naast zich door de PC Hooftstraat cruiset. Dat beeld is echter niet juist en achterhaald. Mr. Bram Moszkowicz is inmiddels geen advocaat meer en zijn relatie met Eva Jinek is al geruime tijd verbroken. Bovenal is het lang niet voor alle advocaten weggelegd om in een Aston Martin te rijden. Dat neemt echter niet weg dat er ook andere advocaten zijn met een groot autohart. Dat geldt zeker voor de schrijver van deze rubriek. Al op jonge leeftijd ben ik getroffen door het ‘Alfa virus’, toen ik mijn eerste Alfa Romeo kocht. Dit virus leidde tot een voorliefde voor Italiaanse auto’s. In de loop der jaren ben ik met name een Lancia liefhebber geworden, maar ik heb mijn eerste Alfa nog steeds in de stalling staan.

Omdat deze rubriek gaat over auto en recht, is het natuurlijk van belang ook stil te staan bij dat laatste aspect: het recht. In elke column zal ik een juridisch onderwerp behandelen dat voor u interessant kan zijn. Ditmaal is dat de bescherming van consumenten bij het kopen van een occasion. Consumenten hebben namelijk meer bescherming dan veel ondernemers denken. Door op de factuur te schrijven dat de auto wordt gekocht “zoals gezien en gereden” wordt deze bescherming niet beperkt. Ook wanneer u een auto verkoopt zonder garantie, kan de koper soms toch aanspraak maken op herstel of schadevergoeding in geval van gebreken.

De consument heeft in Nederland namelijk erg veel bescherming. In het kort komt dit erop neer dat een koper er in beginsel altijd vanuit mag gaan dat de gekochte auto op een normale en veilige wijze als auto gebruikt kan worden. Wanneer een gebrek zich binnen zes maanden na aankoop voordoet, wordt volgens de wet vermoed dat het gebrek ten tijde van de koop aanwezig was. De koper staat dan met 1-0 voor en u zult als verkoper moeten aantonen dat het gebrek pas na levering is ontstaan.

Als de motor na een dag rijden kapot gaat of de remmen het begeven, zal de koper daarna bij de verkoper aan kunnen kloppen. Dit is alleen dan anders wanneer u als verkoper de koper al eerder op deze gebreken hebt gewezen. Het gaat hier om een minimale bescherming. De verwachtingen die een koper mag hebben worden verder bepaald door de prijs van de auto, het merk en type auto, het bedrijf waar de auto wordt gekocht en de mededelingen van de verkoper.

Zo mag iemand die een oude Mercedes 190d uit 1985 met meer dan 6 ton op de teller koopt bij de lokale dorpsgarage minder verwachtingen hebben van zijn ‘Mercedes’, dan iemand die een Mercedes C-klasse van slechts een paar jaar oud met bijna geen kilometers op de teller koopt bij de dealer. Welke bescherming een consument in een specifiek geval heeft, is dus afhankelijk van alle omstandigheden die bij de koop spelen. Als verkoper is het goed hier bij stil te staan en er rekening mee te houden bij de verkoop van tweedehands auto’s.
Wanneer het bekend is dat een auto een bepaald mankement heeft, doet u er goed aan dat aan de koper te melden. Het is dan ook aan te raden om dit bij een koop uitdrukkelijk vast te leggen. Als het dan nodig is, kunt u bewijzen dat u de koper voldoende heeft geïnformeerd en de koper kan daar dan later niet op terug komen. Het is beter om dit soort problemen te voorkomen dan te genezen!

mr. Tjerk Binnema is autoliefhebber en advocaat.
Heeft u een juridische vraag of weet u een interessant
onderwerp voor een column?
Neem dan contact met hem op:
Dit e-mailadres wordt beveiligd tegen spambots. JavaScript dient ingeschakeld te zijn om het te bekijken.
James Wattstraat 4 B2 (8912 AR) Leeuwarden
Tel. 058 2030193

Lees meer informatie over consumentenkoop en gebreken aan auto's op https://binnema-advocatuur.nl/advocaten-diensten/consumenten-geschillen/