Veranderlijk als het weer
- Gepubliceerd in Columnisten
- Lees 4375 keer
- lettergrootte lettergrootte verkleinen Lettergrootte verkleinen
- E-mailadres
De auto was weer keurig winterklaar. De winterbanden zouden voor grip in winterse omstandigheden zorgen. Dus laat die winter maar komen dacht ik. Die ene week wat vorst en sneeuw heeft niet echt bijgedragen aan het nut van het gebruik van winterbanden. Dan krijg je toch weer twijfels voor een volgende keer: wel of niet doen.
Twijfels kreeg ik ook toen ik mijn droomauto voor het eerst in het wild (lees:echt) zag. De Renault Wind heeft al sinds de lancering ervan mijn aandacht. Lang heb ik gevolgd of en waar er één te koop stond en hoe de prijs meer en meer richting mijn budget kwam. In Delfgauw stond de perfecte uitvoering, wat was ik onder de indruk van dat prachtige rode model met alle mogelijke opties. En toen stond er op een dag een witte uitvoering in dezelfde parkeergarage waar mijn lieftallige Ford Ka ook stond. Wat een teleurstelling. Eerder zag ik mezelf in gedachten al met die stoere tweezitter en open kap door de prachtige Groningse polder toeren. Nou dat droombeeld loste ter plekke op. Ik zag de auto en was helemaal genezen. Het lang gekoesterde gevoel verdween als sneeuw voor de zon. Een beetje net zo als die paar winterse dagen die we hebben gehad. Ik was er helemaal klaar mee. Waarom. Tja zeg het maar, het droombeeld klopte gewoon niet met de werkelijkheid.
Mijn blik gleed terug naar mijn eigen auto en wat was ik daar weer blij mee. Dat is toch echt een auto die bij mij past en waar ik ook nog steeds tevreden over ben. En toen, een paar dagen later, zag ik de presentatie van de nieuwe Twingo. Wauw, dat gaf weer het gevoel als bij het zien van de eerste Twingo in 1992. Op slag weer helemaal verliefd. Begrijp me niet verkeerd ik ben dol op mijn pittige Ka met al haar bijzondere opties, panoramadak en sublieme geluidsinstallatie. De aankoop van een nieuwe cd leidt meestal tot onverwachtse ritjes. Die wil ik namelijk altijd eerst in mijn auto beluisteren, maar dat terzijde.
Wat uit bovenstaande blijkt is dat mijn gevoel voor auto's net zo veranderlijk is als het weer. Soms heftig, onstuimig en onverwachts, maar altijd komen er wel weer opklaringen en periodes met rustig voortkabbelende momenten zoals tijdens een zachte lentebries. De winterbanden kunnen er volgens mij wel weer af. En gezien mijn (Twingo)kriebels komt het voorjaar er met rasse schreden aan. Ik ga dan weer, in mijn Ka met panoramadak, lekker toeren door de polder om niets van die mooie weerbarstige wolkenpartijen te missen. En die nieuwe Twingo? Eerst maar eens in het echt zien.